Sakaryali
Active member
Jancee Dunn bu hafta izinli. Site’de editörüm ve size yeni yayınladığımız özel bir projeden bahsediyorum.
Aile geleneğine göre 13 yaşıma girdiğim gün yatağımda tanınmayan bir çocuk uyandı. Anneme göre yeni ben karamsar ve kaba biriydi ve aşağı yukarı 18. yaş günüme kadar orada kaldı. Zaman ve baskı sayesinde gençlik deneyimlerimin çoğunu unutmuştum ama sonra kendi kızım ergenliğe geçiş yaptı.
Elbette bir ergen yetiştirmenin zorluğu konusunda uyarılmıştım ama kimse bana bunun kendi ortaokul yıllarıma dair anıları geri getireceğini söylememişti: beceriksizlik, öfke nöbetleri, yetişkin ama aynı zamanda çocuksu olma duygusu.
Ancak çocuğumun 13 yaşındaki deneyimi benimkinden iki önemli açıdan farklılık gösteriyor. O ve sınıf arkadaşları, iki yıllık çevrimiçi öğrenimin ardından ortaokula başladılar. Neredeyse hepsinin TikTok, Snapchat ve Instagram yüklü telefonları var; 13 yaşında yasal olarak sosyal medya platformlarına katılmalarına izin veriliyor.
Popüler çocukların ben olmadan harika şeyler yaptıklarına dair belli belirsiz bir hisle büyüdüm ve onların bunu yaparken çekilmiş videolarını ve fotoğraflarını görmenin nasıl bir his olduğunu yalnızca hayal edebiliyorum. Ancak telefonlar ve sosyal medya artık büyümenin bir parçası. 2022 Pew Araştırma Merkezi anketinde, ABD’deki 13 ve 14 yaşındakilerin yüzde 91’i akıllı telefon erişimine sahip olduklarını söyledi; yarısından fazlası TikTok ve Snapchat kullanıyor.
Kızımın da onlardan biri olduğunu biraz utanarak itiraf ediyorum. Kocam ve ben ona bir iPhone aldık ve kesintisiz bildirimlerin ve kaydırmanın ne kadar stresli ve bağımlılık yapıcı olabileceğini bilmemize rağmen Snap ve Instagram’a evet dedik. Telefon kullanımının ve sosyal medyanın gençler üzerindeki etkisine dair sayısız manşet bombardımanına maruz kalıyoruz: “Çığır açan araştırma, ekran başında geçirilen zamanın çocuklar üzerindeki etkisini inceliyor”; “Sosyal medyadaki zehirli içerikler gençleri nasıl ‘tehlikeli bir sarmala’ sürüklüyor”; “Genel Cerrah, sosyal medya kullanımının gençlerin ruh sağlığı üzerindeki etkisine ilişkin yeni bir tavsiye yayınladı.”
Ayrıca genç kızların özellikle risk altında olduğuna dair kanıtlar da var. “Girls on the Brink” kitabının yazarı Donna Jackson Nakazawa, “13 yaşında birçok kız için vücutlarıyla ilgili olumsuz mesajların akını, aniden sosyal olarak dışlanmış hissetmeyle ilişkilendiriliyor” dedi. Genç kızlar genellikle “kim olduklarına, neler yapabileceklerine ve önemli olup olmadıklarına dair daha derin, daha derin bir anlayış” ararlar.
Wall Street Journal, 2021’de Facebook’un Instagram’ın genç kızlar için zehirli olduğunu bildiğini gösteren sızdırılmış belgeleri yayınladığında, bu açıklamalar kız çocuğu olan birçok ebeveyni alarma geçirdi.
Ancak çok az araştırma ve hikaye, telefonu olan genç bir genç kız olmanın gerçekte nasıl bir şey olduğunu gösterdi. Uygulamalar ve akıllı telefonlar ergenlik, özgüven, kaygı, cinsellik, cinsiyet kimliği ve sekizinci sınıf geometrisiyle çarpıştığında ne olur? Meslektaşım Jessica Bennett’in bir yıl önce cevaplamaya çalıştığı soru bu.
Site’in editör ekibi gençlere, ebeveynlerinin izniyle Times’ın kendilerini takip etmesine izin vermeleri çağrısında bulundu. Yanıt veren yüzlerce kişiden üç eyaletten (Addi, Anna ve Londra) üç kız konuğumuz oldu. Bizim için günlük tuttular, kısa mesajlar gönderdiler ve günleriyle ilgili sesli notlar kaydettiler. Belki de en önemlisi, Jessica’nın telefonlarında ne olduğunu, izledikleri videoları, doğrudan mesajları ve gönderdikleri kısa mesajları görmesine izin verdiler.
Bir süre pek bir şey olmadı. Ancak daha sonra kızlardan biri, Snapchat’te bir arkadaşını şişmanlıkla utandırmakla suçlandı. Bir diğeri, ebeveynlerinin TikTok’ta tanıştığı kendinden büyük bir çocukla ilişkisini öğrenmesinin ardından ceza aldı. Hepsi korku ve üzüntü yaşadı. Ortamın tekrar sakinleştiği veya insanların normal çocukça şeyler yaptığı haftalar dışında.
Sonuç, Jessica’nın haberciliğinden daha fazlasını içeren zengin, etkileşimli bir hikayedir. Her biri kızların ekranlarında gördüklerinin gerçek bir örneği olan 75 bildirimle başlıyor. Addi’nin günü atlatmak için telefonuna ne kadar ihtiyaç duyduğunu anlatan bir klip gibi, mücadelelerini paylaştıkları sesli notlarımız var. Metin sohbetlerini okuyarak ve kızların arkadaşları ve aileleriyle çektikleri fotoğraf ve videoları görüntüleyerek onların hayatlarında kaybolabilirsiniz.
13 yaşında olmanın her zamanki gibi kaotik ve kafa karıştırıcı olduğunu öğrendik. Riskler artık çok daha yüksek çünkü bu gençler gerçek hayatta ve birden fazla platformda çok sayıda uçakta yaşıyor.
Addi’nin annesi 13. maddeyi mükemmel bir şekilde özetledi: Jessica’ya, Addi’nin lüks bir salonda Capri Sun içerken saçlarını boyattığı bir fotoğraf gönderdi.
Anne, “Yarı yetişkin, yarı çocuk” dedi. “Kuaför randevusundayken öğle yemeği yiyorum.”
Benim gibi Addi, Anna ve Londra hakkında bir rahatlama, güvence, korku ve dehşet karışımıyla okuyabilecek diğer ebeveynler için, yetişkinlerin ebeveynleriyle sağlıklı ilişkiler kurmalarına nasıl yardımcı olabileceğine dair bir düzine genç kızdan ipuçlarımız var. Ebeveynlerin cep telefonları yapması ve teknolojinin ergen beynini nasıl etkilediğine dair bir çalışma. Biraz fazla gevşettiğimiz kuralları kızımla birlikte yeniden oluşturmak için mutlaka her iki parçayı da kullanmayı planlıyorum. Eğer biraz da anneme benziyorsam, onun hayatının bu dönemini en çok hatırlayan kişi ben olacağım.
Komedyen Aparna Nancherla akıl sağlığını malzeme olarak kullanıyor.
Aparna Nancherla’nın kaygısı ve depresyonu, ilk kez açık mikrofonla sahneye çıktığı 2002 yılından bu yana ayakta durmasının ardındaki itici güç oldu. Yakın zamanda akıl sağlığı sorunlarıyla ilgili bir anı kitabı yayınlayan Nancherla, denediği tedavileri paylaşıyor. Onlara “kendimin dağınık, çözülmemiş kısımları” diyor.
Makaleyi oku: Korku onun komedi kariyerini durdurdu. Böylece geri döndü
Yaşlanma konusunda olumlu düşünen insanlar genellikle daha uzun yaşarlar.
Uzmanlar, olumlu bir tutumun iyi yaşlanmayla bağlantılı olduğunu belirtiyor; hatta bir çalışmada demans gelişme riskinin daha düşük olduğu tespit edildi. Yaşlanmaya ilişkin korkularınıza nasıl meydan okuyacağınız, olumlu rol modelleri bulacağınız ve yaşamın ilerleyen dönemlerinde bunun faydalarından nasıl yararlanacağınız aşağıda açıklanmıştır.
Makaleyi oku: Yaşlanmaya karşı tutumunuzu nasıl değiştirirsiniz?
Site’deki hafta
İşte kaçırmamanız gereken diğer hikayeler:
Konuşmaya devam edelim. Site’i Instagram’da takip edin veya well_newsletter@Haber adresinden bize yazın. Ve geçen haftanın bültenine göz atın.
Aile geleneğine göre 13 yaşıma girdiğim gün yatağımda tanınmayan bir çocuk uyandı. Anneme göre yeni ben karamsar ve kaba biriydi ve aşağı yukarı 18. yaş günüme kadar orada kaldı. Zaman ve baskı sayesinde gençlik deneyimlerimin çoğunu unutmuştum ama sonra kendi kızım ergenliğe geçiş yaptı.
Elbette bir ergen yetiştirmenin zorluğu konusunda uyarılmıştım ama kimse bana bunun kendi ortaokul yıllarıma dair anıları geri getireceğini söylememişti: beceriksizlik, öfke nöbetleri, yetişkin ama aynı zamanda çocuksu olma duygusu.
Ancak çocuğumun 13 yaşındaki deneyimi benimkinden iki önemli açıdan farklılık gösteriyor. O ve sınıf arkadaşları, iki yıllık çevrimiçi öğrenimin ardından ortaokula başladılar. Neredeyse hepsinin TikTok, Snapchat ve Instagram yüklü telefonları var; 13 yaşında yasal olarak sosyal medya platformlarına katılmalarına izin veriliyor.
Popüler çocukların ben olmadan harika şeyler yaptıklarına dair belli belirsiz bir hisle büyüdüm ve onların bunu yaparken çekilmiş videolarını ve fotoğraflarını görmenin nasıl bir his olduğunu yalnızca hayal edebiliyorum. Ancak telefonlar ve sosyal medya artık büyümenin bir parçası. 2022 Pew Araştırma Merkezi anketinde, ABD’deki 13 ve 14 yaşındakilerin yüzde 91’i akıllı telefon erişimine sahip olduklarını söyledi; yarısından fazlası TikTok ve Snapchat kullanıyor.
Kızımın da onlardan biri olduğunu biraz utanarak itiraf ediyorum. Kocam ve ben ona bir iPhone aldık ve kesintisiz bildirimlerin ve kaydırmanın ne kadar stresli ve bağımlılık yapıcı olabileceğini bilmemize rağmen Snap ve Instagram’a evet dedik. Telefon kullanımının ve sosyal medyanın gençler üzerindeki etkisine dair sayısız manşet bombardımanına maruz kalıyoruz: “Çığır açan araştırma, ekran başında geçirilen zamanın çocuklar üzerindeki etkisini inceliyor”; “Sosyal medyadaki zehirli içerikler gençleri nasıl ‘tehlikeli bir sarmala’ sürüklüyor”; “Genel Cerrah, sosyal medya kullanımının gençlerin ruh sağlığı üzerindeki etkisine ilişkin yeni bir tavsiye yayınladı.”
Ayrıca genç kızların özellikle risk altında olduğuna dair kanıtlar da var. “Girls on the Brink” kitabının yazarı Donna Jackson Nakazawa, “13 yaşında birçok kız için vücutlarıyla ilgili olumsuz mesajların akını, aniden sosyal olarak dışlanmış hissetmeyle ilişkilendiriliyor” dedi. Genç kızlar genellikle “kim olduklarına, neler yapabileceklerine ve önemli olup olmadıklarına dair daha derin, daha derin bir anlayış” ararlar.
Wall Street Journal, 2021’de Facebook’un Instagram’ın genç kızlar için zehirli olduğunu bildiğini gösteren sızdırılmış belgeleri yayınladığında, bu açıklamalar kız çocuğu olan birçok ebeveyni alarma geçirdi.
Ancak çok az araştırma ve hikaye, telefonu olan genç bir genç kız olmanın gerçekte nasıl bir şey olduğunu gösterdi. Uygulamalar ve akıllı telefonlar ergenlik, özgüven, kaygı, cinsellik, cinsiyet kimliği ve sekizinci sınıf geometrisiyle çarpıştığında ne olur? Meslektaşım Jessica Bennett’in bir yıl önce cevaplamaya çalıştığı soru bu.
Site’in editör ekibi gençlere, ebeveynlerinin izniyle Times’ın kendilerini takip etmesine izin vermeleri çağrısında bulundu. Yanıt veren yüzlerce kişiden üç eyaletten (Addi, Anna ve Londra) üç kız konuğumuz oldu. Bizim için günlük tuttular, kısa mesajlar gönderdiler ve günleriyle ilgili sesli notlar kaydettiler. Belki de en önemlisi, Jessica’nın telefonlarında ne olduğunu, izledikleri videoları, doğrudan mesajları ve gönderdikleri kısa mesajları görmesine izin verdiler.
Bir süre pek bir şey olmadı. Ancak daha sonra kızlardan biri, Snapchat’te bir arkadaşını şişmanlıkla utandırmakla suçlandı. Bir diğeri, ebeveynlerinin TikTok’ta tanıştığı kendinden büyük bir çocukla ilişkisini öğrenmesinin ardından ceza aldı. Hepsi korku ve üzüntü yaşadı. Ortamın tekrar sakinleştiği veya insanların normal çocukça şeyler yaptığı haftalar dışında.
Sonuç, Jessica’nın haberciliğinden daha fazlasını içeren zengin, etkileşimli bir hikayedir. Her biri kızların ekranlarında gördüklerinin gerçek bir örneği olan 75 bildirimle başlıyor. Addi’nin günü atlatmak için telefonuna ne kadar ihtiyaç duyduğunu anlatan bir klip gibi, mücadelelerini paylaştıkları sesli notlarımız var. Metin sohbetlerini okuyarak ve kızların arkadaşları ve aileleriyle çektikleri fotoğraf ve videoları görüntüleyerek onların hayatlarında kaybolabilirsiniz.
13 yaşında olmanın her zamanki gibi kaotik ve kafa karıştırıcı olduğunu öğrendik. Riskler artık çok daha yüksek çünkü bu gençler gerçek hayatta ve birden fazla platformda çok sayıda uçakta yaşıyor.
Addi’nin annesi 13. maddeyi mükemmel bir şekilde özetledi: Jessica’ya, Addi’nin lüks bir salonda Capri Sun içerken saçlarını boyattığı bir fotoğraf gönderdi.
Anne, “Yarı yetişkin, yarı çocuk” dedi. “Kuaför randevusundayken öğle yemeği yiyorum.”
Benim gibi Addi, Anna ve Londra hakkında bir rahatlama, güvence, korku ve dehşet karışımıyla okuyabilecek diğer ebeveynler için, yetişkinlerin ebeveynleriyle sağlıklı ilişkiler kurmalarına nasıl yardımcı olabileceğine dair bir düzine genç kızdan ipuçlarımız var. Ebeveynlerin cep telefonları yapması ve teknolojinin ergen beynini nasıl etkilediğine dair bir çalışma. Biraz fazla gevşettiğimiz kuralları kızımla birlikte yeniden oluşturmak için mutlaka her iki parçayı da kullanmayı planlıyorum. Eğer biraz da anneme benziyorsam, onun hayatının bu dönemini en çok hatırlayan kişi ben olacağım.
Komedyen Aparna Nancherla akıl sağlığını malzeme olarak kullanıyor.
Aparna Nancherla’nın kaygısı ve depresyonu, ilk kez açık mikrofonla sahneye çıktığı 2002 yılından bu yana ayakta durmasının ardındaki itici güç oldu. Yakın zamanda akıl sağlığı sorunlarıyla ilgili bir anı kitabı yayınlayan Nancherla, denediği tedavileri paylaşıyor. Onlara “kendimin dağınık, çözülmemiş kısımları” diyor.
Makaleyi oku: Korku onun komedi kariyerini durdurdu. Böylece geri döndü
Yaşlanma konusunda olumlu düşünen insanlar genellikle daha uzun yaşarlar.
Uzmanlar, olumlu bir tutumun iyi yaşlanmayla bağlantılı olduğunu belirtiyor; hatta bir çalışmada demans gelişme riskinin daha düşük olduğu tespit edildi. Yaşlanmaya ilişkin korkularınıza nasıl meydan okuyacağınız, olumlu rol modelleri bulacağınız ve yaşamın ilerleyen dönemlerinde bunun faydalarından nasıl yararlanacağınız aşağıda açıklanmıştır.
Makaleyi oku: Yaşlanmaya karşı tutumunuzu nasıl değiştirirsiniz?
Site’deki hafta
İşte kaçırmamanız gereken diğer hikayeler:
Konuşmaya devam edelim. Site’i Instagram’da takip edin veya well_newsletter@Haber adresinden bize yazın. Ve geçen haftanın bültenine göz atın.