Sakaryali
Active member
Otuz yılı aşkın süredir tanıdığım iyi arkadaşım Tina ile az önce sekiz dakikalık bir telefon görüşmesi yaptım. Geçen hafta ona 8 dakikalık bir arama öneren mesaj atana kadar (çok zorlu bir işi var) onunla hiç temasa geçmemiş gibiydim.
Bu garip görünüyorgeri yazdı.
Haydi, gevezelik ettim. Bunu yapabilirsin. Amerika Birleşik Devletleri Başkanı muhtemelen sekiz dakika yapabilirdi! Fazla kalmayacağıma söz veriyorum. Bir zaman söyle.
Belirlenen saatte onu aradım. Hızlı bir şekilde annelerimizin sağlığı hakkında sohbet ettik, doğum günü planları yaptık, aniden işini bırakıp küçük bir Meksika kasabasına taşınan bir arkadaşımız hakkında dedikodu yaptık, birbirimize kitap tavsiyeleri verdik ve ölümden sonra yaşam olasılığını araştırdık (Karar: Biz güvenli değil). Tina sekiz dakikamızın dolduğunu ve üstelik kuru temizlemeciye geldiğini duyurana kadar son derece konsantreydik, konuyu birbiri ardına konuştuk.
Telefonu kapattım, gülümsedim ve küçük bir melodi mırıldandım. Onu özlemiştim ve sesini duyana kadar bunu fark etmemiştim. Aramanın aceleye getirildiğini hissetmeden ne kadar yol kat ettiğimize de şaşırdım. Bağlantımız kısa sürdü ama gerçekti.
Mutluluk Mücadelesi 2. Gün: 8 Dakikalık Telefon Görüşmesini Deneyin
Bugün hedefiniz, sevdiğiniz birini düşünmek: özlediğiniz, daha sık birlikte olmayı dilediğiniz birini.
Bu kişiye kısa bir mesaj gönderin ve telefonda sekiz dakika konuşup konuşamayacaklarını sorun – ideal olarak bugün, ancak değilse, bu hafta bir ara planlayın. Hatta kopyalayıp yapıştırabilirsiniz:
Merhaba! okudum Bu Haberler’da ve ben seni düşündüm. Bu hafta sekiz dakikalık bir telefon görüşmesi planlamak ister misiniz?
Sekiz dakika geçtikten sonra, bir sonraki telafi randevunuzun ne zaman olacağına birlikte karar verin ve ardından zaman taahhüdünüzü yerine getirin ve oturumu hemen kapatın. (Arkadaşınız bir tür kriz geçirmiyorsa, bu durumda yine de kontrol etmeniz iyi olur.) Telefonu kapatın ve o küçük esenlik dokunuşunun tadını çıkarın.
doktor Harvard Tıp Fakültesi’nde psikiyatri profesörü ve The Good Life: Lessons From the World’s Longest Scientific Study of Happiness adlı yeni kitabın yazarı Bob Waldinger, meşgul insanların çoğunun “bunun belirsiz bir gelecek olduğunu, ‘fazla zamanımız’ olduğunu düşünme eğiliminde olduklarını” söyledi. ‘ eski arkadaşlarla buluşabileceğimiz bir yer. Bu asla olmayabilir, dedi, o yüzden telefonu alın ve şimdi zaman ayırın.
Birinin sesini duymanın değeri
New York’ta bir psikoterapist olan Claudia Glaser-Mussen, sevilen birinin sesini duyduğunda “duygusal olarak düzenleyici” dedi.
Sekiz dakika sonra ekledi, “Liseden arkadaşım Mary Beth’i arayıp ‘Seni çok seviyorum, şöyle oluyor’ veya ‘Dinle, seninle hemen bir şeyler yapmak istiyorum’ diyebilirim. Kısa bir süre, ama içine çok şey girebilirsiniz ve tüm bağ hormonlarının devreye girmesine yetecek kadar derin.”
zor zamanlar geçirmek
Önceden ayarlanmış bir deneme, 2021’de yapılan bir çalışmada ortaya çıkarılan yaygın bir konuşma sorununu çözer. Araştırmacılar, iki kişi arasındaki 932 konuşmayı incelediler ve her iki kişinin de istediği zaman neredeyse hiç bitmediğini gördüler. Bazıları devam etmeyi tercih ederken, diğerleri etkileşimin çok uzun sürdüğünü hissetti.
Bir kişi sohbeti çok erken bitirdiğinde, araştırmacılar sonunda olağan ipuçlarını görmezden gelerek yazdı veya sohbet etti (“neyse” kelimesini kullanmak gibi), sonuç “koordinasyon sorunu” olarak bilinen şeydir. Sekiz dakikalık net bir sınır bunu önler.
240 yetişkin üzerinde 2021 yılında yapılan bir araştırma, haftada birkaç kez kısa telefon görüşmesi alan katılımcıların, telefon almayanlara kıyasla depresyon, yalnızlık ve kaygı düzeylerinin “hızla azaldığını” buldu. Dr gibi Waldinger kitabında şöyle yazıyor: “En değerli ilişkilerimizde yapacağımız birkaç ayarlama, yaşamlarımız hakkında nasıl hissettiğimiz ve nasıl düşündüğümüz üzerinde gerçek bir etkiye sahip olabilir – dikkat etmediğimiz bir canlılık altın madeni.”
Sekiz dakikalık bir telefon görüşmesini deneyin ve nasıl gittiğini bize bildirin. Yorumlara buraya bir not yazın. Kimi aradın ve ne hakkında konuştun?
Arkadaşlık Dosyalarından: Rick ve David
Site’s 7 Day Happiness Challenge’ın her günü, ülke genelindeki okuyuculardan derlenen anlamlı dostluk hikayelerini paylaşıyoruz. Sizinkini duymak isteriz – kendi arkadaşlık hikayenizi anlatın Burada.
73 yaşındaki Rick Knapp, en iyi arkadaşı David ile Maryland’deki lise son sınıflarında tanıştı ve ortak bir trajedi nedeniyle arkadaş oldu. Kendi aileleriyle ilgili konuşmaları karıştırırken, her iki annesinin de birkaç yıl önce intihar ettiğini öğrendiler.
Rick, “Ne harika – trajik ama şaşırtıcı – bir tesadüf, özellikle intihar ve akıl sağlığı sorunlarının çok fazla damgalanma taşıdığı bu zamanda” dedi. “Kimse bundan bahsetmedi. Babalarımız hiçbir zaman ‘intihar’ kelimesini kullanmadı.”
Elli yıl boyunca erkekler birbirlerine bu kaybı savunmasız hale getirme izni verdiler ve birine erişimleri olmadığında birbirlerinin terapisti olarak hizmet ettiler. Rick, David’in daha anlamlı ve duygusal olma eğiliminde olduğunu ve bunun açılmasına yardımcı olduğunu söyledi.
Arkadaşlar nadiren aynı eyalette yaşadılar, ancak iletişim halinde olma taahhüdünde bulundular. Rick, Hava Kuvvetleri’nde görev yaparken ve Avrupa’da görev yaparken, ikili uluslararası aramaları karşılayamadıkları için kasetleri ileri geri gönderdiler. Mektuplar ve denemeler değiş tokuş ettiler ve sonunda arkadaşlıkları hakkında bir kitap üzerinde birlikte çalıştılar. İkisi de fotoğrafçılığı çok seviyorlar ve diğer iki arkadaşlarıyla fotoğraf çekmek, rahatlamak ve sosyalleşmek için yıllık gezilere çıkıyorlar.
Rick, “Annemi kaybetmek son derece kişisel ve derin bir deneyimdi” dedi. “İlk eğilimim içe dönmekti. Birkaç yıldır bir sisin içindeymişim gibi hissettim.” David’le tanışmak bunu değiştirdi.
“Bir düdüklü tencerenin tepesindeki vanayı kaldırdığınız gibi” dedi. “Aniden hava dışarı çıkabilir.” —Catherine Pearson
Bu garip görünüyorgeri yazdı.
Haydi, gevezelik ettim. Bunu yapabilirsin. Amerika Birleşik Devletleri Başkanı muhtemelen sekiz dakika yapabilirdi! Fazla kalmayacağıma söz veriyorum. Bir zaman söyle.
Belirlenen saatte onu aradım. Hızlı bir şekilde annelerimizin sağlığı hakkında sohbet ettik, doğum günü planları yaptık, aniden işini bırakıp küçük bir Meksika kasabasına taşınan bir arkadaşımız hakkında dedikodu yaptık, birbirimize kitap tavsiyeleri verdik ve ölümden sonra yaşam olasılığını araştırdık (Karar: Biz güvenli değil). Tina sekiz dakikamızın dolduğunu ve üstelik kuru temizlemeciye geldiğini duyurana kadar son derece konsantreydik, konuyu birbiri ardına konuştuk.
Telefonu kapattım, gülümsedim ve küçük bir melodi mırıldandım. Onu özlemiştim ve sesini duyana kadar bunu fark etmemiştim. Aramanın aceleye getirildiğini hissetmeden ne kadar yol kat ettiğimize de şaşırdım. Bağlantımız kısa sürdü ama gerçekti.
Mutluluk Mücadelesi 2. Gün: 8 Dakikalık Telefon Görüşmesini Deneyin
Bugün hedefiniz, sevdiğiniz birini düşünmek: özlediğiniz, daha sık birlikte olmayı dilediğiniz birini.
Bu kişiye kısa bir mesaj gönderin ve telefonda sekiz dakika konuşup konuşamayacaklarını sorun – ideal olarak bugün, ancak değilse, bu hafta bir ara planlayın. Hatta kopyalayıp yapıştırabilirsiniz:
Merhaba! okudum Bu Haberler’da ve ben seni düşündüm. Bu hafta sekiz dakikalık bir telefon görüşmesi planlamak ister misiniz?
Sekiz dakika geçtikten sonra, bir sonraki telafi randevunuzun ne zaman olacağına birlikte karar verin ve ardından zaman taahhüdünüzü yerine getirin ve oturumu hemen kapatın. (Arkadaşınız bir tür kriz geçirmiyorsa, bu durumda yine de kontrol etmeniz iyi olur.) Telefonu kapatın ve o küçük esenlik dokunuşunun tadını çıkarın.
doktor Harvard Tıp Fakültesi’nde psikiyatri profesörü ve The Good Life: Lessons From the World’s Longest Scientific Study of Happiness adlı yeni kitabın yazarı Bob Waldinger, meşgul insanların çoğunun “bunun belirsiz bir gelecek olduğunu, ‘fazla zamanımız’ olduğunu düşünme eğiliminde olduklarını” söyledi. ‘ eski arkadaşlarla buluşabileceğimiz bir yer. Bu asla olmayabilir, dedi, o yüzden telefonu alın ve şimdi zaman ayırın.
Birinin sesini duymanın değeri
New York’ta bir psikoterapist olan Claudia Glaser-Mussen, sevilen birinin sesini duyduğunda “duygusal olarak düzenleyici” dedi.
Sekiz dakika sonra ekledi, “Liseden arkadaşım Mary Beth’i arayıp ‘Seni çok seviyorum, şöyle oluyor’ veya ‘Dinle, seninle hemen bir şeyler yapmak istiyorum’ diyebilirim. Kısa bir süre, ama içine çok şey girebilirsiniz ve tüm bağ hormonlarının devreye girmesine yetecek kadar derin.”
zor zamanlar geçirmek
Önceden ayarlanmış bir deneme, 2021’de yapılan bir çalışmada ortaya çıkarılan yaygın bir konuşma sorununu çözer. Araştırmacılar, iki kişi arasındaki 932 konuşmayı incelediler ve her iki kişinin de istediği zaman neredeyse hiç bitmediğini gördüler. Bazıları devam etmeyi tercih ederken, diğerleri etkileşimin çok uzun sürdüğünü hissetti.
Bir kişi sohbeti çok erken bitirdiğinde, araştırmacılar sonunda olağan ipuçlarını görmezden gelerek yazdı veya sohbet etti (“neyse” kelimesini kullanmak gibi), sonuç “koordinasyon sorunu” olarak bilinen şeydir. Sekiz dakikalık net bir sınır bunu önler.
240 yetişkin üzerinde 2021 yılında yapılan bir araştırma, haftada birkaç kez kısa telefon görüşmesi alan katılımcıların, telefon almayanlara kıyasla depresyon, yalnızlık ve kaygı düzeylerinin “hızla azaldığını” buldu. Dr gibi Waldinger kitabında şöyle yazıyor: “En değerli ilişkilerimizde yapacağımız birkaç ayarlama, yaşamlarımız hakkında nasıl hissettiğimiz ve nasıl düşündüğümüz üzerinde gerçek bir etkiye sahip olabilir – dikkat etmediğimiz bir canlılık altın madeni.”
Sekiz dakikalık bir telefon görüşmesini deneyin ve nasıl gittiğini bize bildirin. Yorumlara buraya bir not yazın. Kimi aradın ve ne hakkında konuştun?
Arkadaşlık Dosyalarından: Rick ve David
Site’s 7 Day Happiness Challenge’ın her günü, ülke genelindeki okuyuculardan derlenen anlamlı dostluk hikayelerini paylaşıyoruz. Sizinkini duymak isteriz – kendi arkadaşlık hikayenizi anlatın Burada.
73 yaşındaki Rick Knapp, en iyi arkadaşı David ile Maryland’deki lise son sınıflarında tanıştı ve ortak bir trajedi nedeniyle arkadaş oldu. Kendi aileleriyle ilgili konuşmaları karıştırırken, her iki annesinin de birkaç yıl önce intihar ettiğini öğrendiler.
Rick, “Ne harika – trajik ama şaşırtıcı – bir tesadüf, özellikle intihar ve akıl sağlığı sorunlarının çok fazla damgalanma taşıdığı bu zamanda” dedi. “Kimse bundan bahsetmedi. Babalarımız hiçbir zaman ‘intihar’ kelimesini kullanmadı.”
Elli yıl boyunca erkekler birbirlerine bu kaybı savunmasız hale getirme izni verdiler ve birine erişimleri olmadığında birbirlerinin terapisti olarak hizmet ettiler. Rick, David’in daha anlamlı ve duygusal olma eğiliminde olduğunu ve bunun açılmasına yardımcı olduğunu söyledi.
Arkadaşlar nadiren aynı eyalette yaşadılar, ancak iletişim halinde olma taahhüdünde bulundular. Rick, Hava Kuvvetleri’nde görev yaparken ve Avrupa’da görev yaparken, ikili uluslararası aramaları karşılayamadıkları için kasetleri ileri geri gönderdiler. Mektuplar ve denemeler değiş tokuş ettiler ve sonunda arkadaşlıkları hakkında bir kitap üzerinde birlikte çalıştılar. İkisi de fotoğrafçılığı çok seviyorlar ve diğer iki arkadaşlarıyla fotoğraf çekmek, rahatlamak ve sosyalleşmek için yıllık gezilere çıkıyorlar.
Rick, “Annemi kaybetmek son derece kişisel ve derin bir deneyimdi” dedi. “İlk eğilimim içe dönmekti. Birkaç yıldır bir sisin içindeymişim gibi hissettim.” David’le tanışmak bunu değiştirdi.
“Bir düdüklü tencerenin tepesindeki vanayı kaldırdığınız gibi” dedi. “Aniden hava dışarı çıkabilir.” —Catherine Pearson