Sakaryali
Active member
25 Nisan 1953’te James Watson ve Francis Crick, Nature’da ufuk açıcı bir makale yayınladılar.
Makalenin son paragrafında, King’s College London’daki iki bilim adamı, Maurice Wilkins ve Rosalind Franklin’in “yayınlanmamış deneysel sonuçlarının ve fikirlerinin genel doğası hakkındaki bilgisinden ilham aldıklarını” kabul ettiler.
O zamandan bu yana geçen 70 yılda, büyük ölçüde Dr. Watson’ın en çok satan kitabı The Double Helix. Kitapta, sadece Dr. Rosy adını verdiği Franklin, ama aynı zamanda kendisinin ve Dr. Crick onların verilerini onların bilgisi dışında kullandı.
“Elbette, Rosy bize verilerini doğrudan vermedi,” diye yazdı Dr. watson “Bu arada, King’s’teki hiç kimse bunların bizim elimizde olduğunu fark etmedi.”
Bu rapor, kötü bilimsel davranışın bir benzetmesi haline geldi ve Dr. Watson ve Dr. Crick liderliğindeki ve Dr. Franklin feminist bir ikona dönüştü. Ayrıca tarihçiler arasında uzun süredir devam eden bir tartışmayı da ateşledi: Dr. Franklin çifte sarmalı keşfetmede ne kadar haksızdı?
Salı günü Nature’da yayınlanan yeni bir fikir makalesinde, iki bilim adamı ortaya çıkan şeyin “genelde inanıldığından daha az kötü niyetli” olduğunu savunuyorlar. Bilim adamları, Manchester Üniversitesi’nde bir zoolog ve tarihçi olan Matthew Cobb, Dr. Crick yazıyor ve Johns Hopkins Üniversitesi’nde tıp tarihçisi olan Nathaniel Comfort, Dr. Watson, daha önce gözden kaçan iki belgeye dayanarak yazıyor Dr. Franklin’in arşivi.
Bu belgeler, Dr. Franklin, Dr. Watson ve Dr. Crick’in verilerine erişimi vardı ve o ve Dr. Wilkins onlarla çalıştı. “Rosalind Franklin’i DNA kurbanı olarak değil, yapıya eşit katkıda bulunan ve katkıda bulunan olarak düşünmeliyiz.” dedi doktor Konfor.
Diğer uzmanlar, yeni belgelerin ilginç olduğunu ancak anlatıyı kökten değiştirmediğini söyledi; Uzun zamandır açıkça görülüyor ki, Dr. Franklin, keşifte kilit bir rol oynadı. New York Üniversitesi’nden bir tıp tarihçisi olan David Oshinsky, “Bu, Franklin’in doğrudan önemli bir katkıda bulunan kişi olmasına yol açan bir ipucuna bazı yeni kanıtlar ekliyor” dedi.
Ve ne olursa olsun Dr. Bazı tarihçiler, Franklin’in verilerine kimin erişimi olduğunu biliyordu, ancak yeni belgelerin çalışmaları için uygun kredi almadığı gerçeğini değiştirmediğini söyledi.
“Rosalind Franklin’de eşit olmayan ve her zaman eşit olmayan şey, keşfedildikten sonra kabul edilmemesidir,” dedi Dr. Jacalyn Duffin, Queen’s University Canada’da hematolog ve tıp tarihçisi.
çift görmek
1950’lerin başında Dr. Watson ve Dr. İngiltere’deki Cambridge Üniversitesi’nde Crick ve esas olarak molekülün modellerini oluşturarak DNA’nın yapısını bir araya getirmeye çalıştı.
Yakındaki Kings College London’da Dr. Franklin ve Dr. Wilkins, DNA görüntülerini oluşturmak için X ışınlarını kullanarak aynı bulmacayı deneysel olarak çözmeye çalıştı. (Çatışmalı bir ilişkileri vardı ve çoğunlukla ayrı çalışıyorlardı.)
Çifte Sarmal’da Dr. Watson, atılımının Dr. Wilkins ona Dr. Franklin’in Fotoğraf 51 olarak bilinen resimleri. “Resmi gördüğüm an ağzım açık kaldı ve nabzım hızla atmaya başladı” diye yazan Dr. watson
Bu kitap, 1968’de, Dr. Franklin 37 yaşında yumurtalık kanserinden öldü ve keşifle ilgili baskın anlatı haline geldi. Ancak gerçek hikaye daha karmaşıktı.
Aralık 1952’de Dr. Crick’in amiri, bu Moleküler biyolog Max Perutz, King’s College’a yaptığı resmi bir ziyaret sırasında, Dr. Franklin. doktor Perutz daha sonra bu raporu Dr. Crick ve Dr. Watson daha fazla.
Drs, bu verilerin çift için Fotoğraf 51’den daha yararlı olduğunu kanıtladı. Cobb ve Dr. Dr olduğunu ima eden bir mektup bulan Comfort, Dr. Franklin, bulgularının Cambridge’e ulaştığını biliyordu.
King’s College’da akademisyen olan Pauline Cowan, Ocak 1953’te yazdığı mektupta Dr. Crick’in yaklaşan bir konuşması hakkında Dr. Franklin ve öğrencisi. Ama doktor Cowan yazdı, Dr. Franklin ve öğrencisi, Dr. Perutz “bu konuda muhtemelen aktaracaklarından daha fazlasını zaten biliyor, bu yüzden gelmeye değmeyeceğini düşünebilirsiniz.”
Bu mektup, Dr. Franklin, Cambridge araştırmacılarının verilerine erişimi olduğunu biliyordu ve “umursamıyor gibi görünüyordu” dedi Dr. koçan
doktor Cobb ve Dr. Comfort ayrıca çift sarmalın keşfiyle ilgili yayınlanmamış bir Time Magazine makalesinin taslağını da buldu. Taslak, araştırmayı bir yarış olarak değil, paralel çalışan ve ara sıra gizli anlaşma yapan iki ekibin ürünü olarak nitelendirdi.
Dr. Konfor.
kredibilite sorunu
Oxford Üniversitesi’nden moleküler biyofizikçi Elspeth Garman, Dr. Konfor ve Dr. Cobb, “Tam katılımcı olduğu konusunda haklısın” diyerek kabul etti.
Ancak Dr. Franklin’in yayınlanmamış verileri, Dr. Perutz “biraz şüpheli” dedi. (1969’da Dr. Perutz, raporun gizli olmadığını, ancak “nezaket olarak” paylaşmak için izin istemesi gerektiğini yazdı.)
Ancak diğer bilim adamları ve tarihçiler, Nature makalesindeki argümanların kafalarının karıştığını söylediler. Rutgers Üniversitesi’nde yapısal biyolog olan Helen Berman, onları “biraz tuhaf” olarak nitelendirdi. Dr hakkında Franklin’e, “Eşit bir üyeyse, ona çok iyi davranıldığını bilmiyorum” dedi.
doktor Franklin ve Dr. Wilkins’in her biri kendi bulgularını Nature’ın aynı sayısında Dr. Watson ve Dr. Crick, bir kağıt paketinin parçası olarak dahil edildi. Ama doktor Berman, bilim adamlarının neden ortak yazarlı tek bir makale üzerinde işbirliği yapmadıklarını merak etti. Ve birkaç akademisyen, yeni makalenin Cambridge ekibinin suistimalini en aza indirdiğini düşündüklerini söylediler.
doktor Comfort, kendisinin ve Dr. Cobb, “Dr. Watson ve Dr. Crick” dediği Dr. Franklin’in katkısını “yavaş yavaş kabul ediyor”. doktor Cobb, Cambridge bilim adamlarının Dr. Franklin, verilerini kullandıklarını söylemeliydi. “Cesaretsizdin,” dedi. “Olması gerektiği kadar açık sözlü değillerdi.” Ancak bunun “hırsızlık” olmadığını da sözlerine ekledi.
Dr olduğuna dair bir kanıt yok. Tarihçilere göre Franklin yaşananlara üzüldü ve kısa ömürlerinin son yıllarında Cambridge ikilisiyle arkadaş oldu. “Anlayabildiğim kadarıyla içimde kötü bir his yoktu” dedi Dr. Oshinksy.
Eğer Dr. Franklin, The Double Helix’i okuyacak kadar uzun yaşadı, birçok bilim insanı dikkat çekti. “‘Double Helix’ tek kelimeyle korkunç,” dedi Dr. Garman. “Çok, çok çarpık bir görüş var ve ondan kullandıkları parçalar için bile ona kredi vermiyor.”
doktor Almanya’daki Düsseldorf Heinrich Heine Üniversitesi’nde tıp tarihçisi olan Nils Hansson, Franklin’in erken ölümü aynı zamanda Nobel Ödülü’nü de kaçırdığı anlamına geliyordu, ancak Nobel Meclisi onun katkısını takdir etmenin başka yollarını bulabilirdi, dedi. Ne Dr. Watson veya Dr. Ödüllerini alırken Crick’ten bahsettiler, Dr. Hansson, Dr. Ödülü de alan Wilkins aldı.
“Gerçekten kötü bir anlaşma yaptı,” dedi Dr. Howard Markel, Michigan Üniversitesi hekimi ve tıp tarihçisi ve çift sarmalın keşfi hakkında bir kitap olan The Secret of Life kitabının yazarı. “Herkes yaptığı iş için uygun şekilde tanınmak ister. Adil bir yargılamanın sağlanması için herkesin meslektaşlarına yeterince önem vermesi gerekir.”
Makalenin son paragrafında, King’s College London’daki iki bilim adamı, Maurice Wilkins ve Rosalind Franklin’in “yayınlanmamış deneysel sonuçlarının ve fikirlerinin genel doğası hakkındaki bilgisinden ilham aldıklarını” kabul ettiler.
O zamandan bu yana geçen 70 yılda, büyük ölçüde Dr. Watson’ın en çok satan kitabı The Double Helix. Kitapta, sadece Dr. Rosy adını verdiği Franklin, ama aynı zamanda kendisinin ve Dr. Crick onların verilerini onların bilgisi dışında kullandı.
“Elbette, Rosy bize verilerini doğrudan vermedi,” diye yazdı Dr. watson “Bu arada, King’s’teki hiç kimse bunların bizim elimizde olduğunu fark etmedi.”
Bu rapor, kötü bilimsel davranışın bir benzetmesi haline geldi ve Dr. Watson ve Dr. Crick liderliğindeki ve Dr. Franklin feminist bir ikona dönüştü. Ayrıca tarihçiler arasında uzun süredir devam eden bir tartışmayı da ateşledi: Dr. Franklin çifte sarmalı keşfetmede ne kadar haksızdı?
Salı günü Nature’da yayınlanan yeni bir fikir makalesinde, iki bilim adamı ortaya çıkan şeyin “genelde inanıldığından daha az kötü niyetli” olduğunu savunuyorlar. Bilim adamları, Manchester Üniversitesi’nde bir zoolog ve tarihçi olan Matthew Cobb, Dr. Crick yazıyor ve Johns Hopkins Üniversitesi’nde tıp tarihçisi olan Nathaniel Comfort, Dr. Watson, daha önce gözden kaçan iki belgeye dayanarak yazıyor Dr. Franklin’in arşivi.
Bu belgeler, Dr. Franklin, Dr. Watson ve Dr. Crick’in verilerine erişimi vardı ve o ve Dr. Wilkins onlarla çalıştı. “Rosalind Franklin’i DNA kurbanı olarak değil, yapıya eşit katkıda bulunan ve katkıda bulunan olarak düşünmeliyiz.” dedi doktor Konfor.
Diğer uzmanlar, yeni belgelerin ilginç olduğunu ancak anlatıyı kökten değiştirmediğini söyledi; Uzun zamandır açıkça görülüyor ki, Dr. Franklin, keşifte kilit bir rol oynadı. New York Üniversitesi’nden bir tıp tarihçisi olan David Oshinsky, “Bu, Franklin’in doğrudan önemli bir katkıda bulunan kişi olmasına yol açan bir ipucuna bazı yeni kanıtlar ekliyor” dedi.
Ve ne olursa olsun Dr. Bazı tarihçiler, Franklin’in verilerine kimin erişimi olduğunu biliyordu, ancak yeni belgelerin çalışmaları için uygun kredi almadığı gerçeğini değiştirmediğini söyledi.
“Rosalind Franklin’de eşit olmayan ve her zaman eşit olmayan şey, keşfedildikten sonra kabul edilmemesidir,” dedi Dr. Jacalyn Duffin, Queen’s University Canada’da hematolog ve tıp tarihçisi.
çift görmek
1950’lerin başında Dr. Watson ve Dr. İngiltere’deki Cambridge Üniversitesi’nde Crick ve esas olarak molekülün modellerini oluşturarak DNA’nın yapısını bir araya getirmeye çalıştı.
Yakındaki Kings College London’da Dr. Franklin ve Dr. Wilkins, DNA görüntülerini oluşturmak için X ışınlarını kullanarak aynı bulmacayı deneysel olarak çözmeye çalıştı. (Çatışmalı bir ilişkileri vardı ve çoğunlukla ayrı çalışıyorlardı.)
Çifte Sarmal’da Dr. Watson, atılımının Dr. Wilkins ona Dr. Franklin’in Fotoğraf 51 olarak bilinen resimleri. “Resmi gördüğüm an ağzım açık kaldı ve nabzım hızla atmaya başladı” diye yazan Dr. watson
Bu kitap, 1968’de, Dr. Franklin 37 yaşında yumurtalık kanserinden öldü ve keşifle ilgili baskın anlatı haline geldi. Ancak gerçek hikaye daha karmaşıktı.
Aralık 1952’de Dr. Crick’in amiri, bu Moleküler biyolog Max Perutz, King’s College’a yaptığı resmi bir ziyaret sırasında, Dr. Franklin. doktor Perutz daha sonra bu raporu Dr. Crick ve Dr. Watson daha fazla.
Drs, bu verilerin çift için Fotoğraf 51’den daha yararlı olduğunu kanıtladı. Cobb ve Dr. Dr olduğunu ima eden bir mektup bulan Comfort, Dr. Franklin, bulgularının Cambridge’e ulaştığını biliyordu.
King’s College’da akademisyen olan Pauline Cowan, Ocak 1953’te yazdığı mektupta Dr. Crick’in yaklaşan bir konuşması hakkında Dr. Franklin ve öğrencisi. Ama doktor Cowan yazdı, Dr. Franklin ve öğrencisi, Dr. Perutz “bu konuda muhtemelen aktaracaklarından daha fazlasını zaten biliyor, bu yüzden gelmeye değmeyeceğini düşünebilirsiniz.”
Bu mektup, Dr. Franklin, Cambridge araştırmacılarının verilerine erişimi olduğunu biliyordu ve “umursamıyor gibi görünüyordu” dedi Dr. koçan
doktor Cobb ve Dr. Comfort ayrıca çift sarmalın keşfiyle ilgili yayınlanmamış bir Time Magazine makalesinin taslağını da buldu. Taslak, araştırmayı bir yarış olarak değil, paralel çalışan ve ara sıra gizli anlaşma yapan iki ekibin ürünü olarak nitelendirdi.
Dr. Konfor.
kredibilite sorunu
Oxford Üniversitesi’nden moleküler biyofizikçi Elspeth Garman, Dr. Konfor ve Dr. Cobb, “Tam katılımcı olduğu konusunda haklısın” diyerek kabul etti.
Ancak Dr. Franklin’in yayınlanmamış verileri, Dr. Perutz “biraz şüpheli” dedi. (1969’da Dr. Perutz, raporun gizli olmadığını, ancak “nezaket olarak” paylaşmak için izin istemesi gerektiğini yazdı.)
Ancak diğer bilim adamları ve tarihçiler, Nature makalesindeki argümanların kafalarının karıştığını söylediler. Rutgers Üniversitesi’nde yapısal biyolog olan Helen Berman, onları “biraz tuhaf” olarak nitelendirdi. Dr hakkında Franklin’e, “Eşit bir üyeyse, ona çok iyi davranıldığını bilmiyorum” dedi.
doktor Franklin ve Dr. Wilkins’in her biri kendi bulgularını Nature’ın aynı sayısında Dr. Watson ve Dr. Crick, bir kağıt paketinin parçası olarak dahil edildi. Ama doktor Berman, bilim adamlarının neden ortak yazarlı tek bir makale üzerinde işbirliği yapmadıklarını merak etti. Ve birkaç akademisyen, yeni makalenin Cambridge ekibinin suistimalini en aza indirdiğini düşündüklerini söylediler.
doktor Comfort, kendisinin ve Dr. Cobb, “Dr. Watson ve Dr. Crick” dediği Dr. Franklin’in katkısını “yavaş yavaş kabul ediyor”. doktor Cobb, Cambridge bilim adamlarının Dr. Franklin, verilerini kullandıklarını söylemeliydi. “Cesaretsizdin,” dedi. “Olması gerektiği kadar açık sözlü değillerdi.” Ancak bunun “hırsızlık” olmadığını da sözlerine ekledi.
Dr olduğuna dair bir kanıt yok. Tarihçilere göre Franklin yaşananlara üzüldü ve kısa ömürlerinin son yıllarında Cambridge ikilisiyle arkadaş oldu. “Anlayabildiğim kadarıyla içimde kötü bir his yoktu” dedi Dr. Oshinksy.
Eğer Dr. Franklin, The Double Helix’i okuyacak kadar uzun yaşadı, birçok bilim insanı dikkat çekti. “‘Double Helix’ tek kelimeyle korkunç,” dedi Dr. Garman. “Çok, çok çarpık bir görüş var ve ondan kullandıkları parçalar için bile ona kredi vermiyor.”
doktor Almanya’daki Düsseldorf Heinrich Heine Üniversitesi’nde tıp tarihçisi olan Nils Hansson, Franklin’in erken ölümü aynı zamanda Nobel Ödülü’nü de kaçırdığı anlamına geliyordu, ancak Nobel Meclisi onun katkısını takdir etmenin başka yollarını bulabilirdi, dedi. Ne Dr. Watson veya Dr. Ödüllerini alırken Crick’ten bahsettiler, Dr. Hansson, Dr. Ödülü de alan Wilkins aldı.
“Gerçekten kötü bir anlaşma yaptı,” dedi Dr. Howard Markel, Michigan Üniversitesi hekimi ve tıp tarihçisi ve çift sarmalın keşfi hakkında bir kitap olan The Secret of Life kitabının yazarı. “Herkes yaptığı iş için uygun şekilde tanınmak ister. Adil bir yargılamanın sağlanması için herkesin meslektaşlarına yeterince önem vermesi gerekir.”