Sakaryali
Active member
Ancak yavaş yavaş ziyaretler ve mesajlaşma yavaşladı. Bir dizi anlaşmazlık Randi’yi annesi ve kız kardeşlerinden ayırdı. Randi’nin annesi bana, ilk tartışmalarından birinin Keith hastanedeyken başladığını söyledi. Bakımın Randi’yi bunaltacağından endişeliydi ve aile yardım ederken onun yerine tıp uzmanları tarafından bakılması gerektiğini hissetti. Ama Randi reddetti. Babasının rehabilitasyon tesisinde kısa süre kaldığı süre boyunca, personel sıvı tutulmasını tedavi edemedi ve sonuçta başka bir hastaneye yatışa yol açtı. Randi’nin annesi, Keith’in bir ilişkisi olduğunu öğrendiğinde artık onun yanındaymış gibi hissetmiyordu.
Keith’in eski bir huzurevi yöneticisi olan arkadaşı Jackie Davila, onun duş almasına yardım etmek ve doktor randevularında ona eşlik etmek için düzenli olarak uğradı. O ve Randi, Keith’in arabaya binip inmesine yardım ederken uyum içinde hareket ettiler. Ancak Jackie’nin desteği bazen kırılgan gelebilir. Kendi hasta aile üyelerine bakarken aynı zamanda kanser hastalarına bakan tam zamanlı bir işi hokkabazlık yaptı. Keith’le kavga ettikten sonra ayrıldığı gecelerde, Randi onun çok fazla zaman geçmeden geri dönmesini umabilirdi.
Randi’nin ayrıca 28 yaşında kamyon şoförü olarak çalışan DeMonta Cummings adında bir erkek arkadaşı vardı. İzin günlerinde, üçüncü sınıf öğrencisi olan 8 yaşındaki güçlü, meraklı oğluyla Keith’le futbol izlemek ya da kızlarla alışverişe gitmek için uğrardı. Kızlar yaklaştıklarında aydınlandılar. Big DeMonta dışarıdayken, Little DeMonta bazen bir hafta veya daha uzun süre Randi ile kalıyordu.
Sosyal hizmet uzmanı Elaine Brody, yetişkin çocuklara bakan kişilerle ilgili dönüm noktası niteliğindeki bir çalışmasında, yaşlanan bir ebeveynin bakıma ihtiyaç duyduğu her ailede, genellikle bir “yükü taşıyan” – teorik olarak bile olsa sorumluluğun yükünü omuzlayan tek bir üye olduğunu buldu. yardım edebilecek başkaları da vardı. Brody, 1966’da Family Process dergisinde “Bu fenomen çarpıcı bir düzenlilik ve sıklıkta ortaya çıkıyor” diye yazmıştı.
Kapıcı sabırlı ve özverili olabilir ama aynı zamanda sert olabilir. Üç bakıcıdan yaklaşık biri, kardeşleriyle ilişkilerinin kötüleştiğini bildirdi. Ebeveynleriyle birlikte yaşayanlar daha fazla stres yaşadılar – “Ev küçük olduğunda veya bakım için yeterli donanıma sahip olmadığında sorunlar daha da kötüleşebilir, bu da sıkışık koşullara veya mahremiyet kaybına yol açar.” Brody, kız çocuklarında Depresyon, huzursuzluk, huzursuzluk, izolasyon ve eksiklik duyguları bildirilmiştir. 2003 yılında yayınlanan, kapana kısılmış kardeş bakıcılarıyla ilgili daha sonraki bir çalışmada, üçte ikisi iş dağılımının “adaletsiz” olduğunu ve bundan “önemli ölçüde stresli” hissettiklerini bildirdi. Bir kadın, araştırmacılara kız kardeşlerinin bir şekilde yardım ettiğini söyledi – biri yılda bir haftalığına uçtu ve diğeri mali yardımda bulundu – “ama hala beni asil bir şekilde sinirlendirdiği zamanlar var.” Kadınlar bugün hala aile bakıcılarının çoğunluğunu oluşturuyor. Y kuşağı arasında erkeklerin oranı yaklaşık yarı yarıya olmasına rağmen.
Keith’in eski bir huzurevi yöneticisi olan arkadaşı Jackie Davila, onun duş almasına yardım etmek ve doktor randevularında ona eşlik etmek için düzenli olarak uğradı. O ve Randi, Keith’in arabaya binip inmesine yardım ederken uyum içinde hareket ettiler. Ancak Jackie’nin desteği bazen kırılgan gelebilir. Kendi hasta aile üyelerine bakarken aynı zamanda kanser hastalarına bakan tam zamanlı bir işi hokkabazlık yaptı. Keith’le kavga ettikten sonra ayrıldığı gecelerde, Randi onun çok fazla zaman geçmeden geri dönmesini umabilirdi.
Randi’nin ayrıca 28 yaşında kamyon şoförü olarak çalışan DeMonta Cummings adında bir erkek arkadaşı vardı. İzin günlerinde, üçüncü sınıf öğrencisi olan 8 yaşındaki güçlü, meraklı oğluyla Keith’le futbol izlemek ya da kızlarla alışverişe gitmek için uğrardı. Kızlar yaklaştıklarında aydınlandılar. Big DeMonta dışarıdayken, Little DeMonta bazen bir hafta veya daha uzun süre Randi ile kalıyordu.
Sosyal hizmet uzmanı Elaine Brody, yetişkin çocuklara bakan kişilerle ilgili dönüm noktası niteliğindeki bir çalışmasında, yaşlanan bir ebeveynin bakıma ihtiyaç duyduğu her ailede, genellikle bir “yükü taşıyan” – teorik olarak bile olsa sorumluluğun yükünü omuzlayan tek bir üye olduğunu buldu. yardım edebilecek başkaları da vardı. Brody, 1966’da Family Process dergisinde “Bu fenomen çarpıcı bir düzenlilik ve sıklıkta ortaya çıkıyor” diye yazmıştı.
Kapıcı sabırlı ve özverili olabilir ama aynı zamanda sert olabilir. Üç bakıcıdan yaklaşık biri, kardeşleriyle ilişkilerinin kötüleştiğini bildirdi. Ebeveynleriyle birlikte yaşayanlar daha fazla stres yaşadılar – “Ev küçük olduğunda veya bakım için yeterli donanıma sahip olmadığında sorunlar daha da kötüleşebilir, bu da sıkışık koşullara veya mahremiyet kaybına yol açar.” Brody, kız çocuklarında Depresyon, huzursuzluk, huzursuzluk, izolasyon ve eksiklik duyguları bildirilmiştir. 2003 yılında yayınlanan, kapana kısılmış kardeş bakıcılarıyla ilgili daha sonraki bir çalışmada, üçte ikisi iş dağılımının “adaletsiz” olduğunu ve bundan “önemli ölçüde stresli” hissettiklerini bildirdi. Bir kadın, araştırmacılara kız kardeşlerinin bir şekilde yardım ettiğini söyledi – biri yılda bir haftalığına uçtu ve diğeri mali yardımda bulundu – “ama hala beni asil bir şekilde sinirlendirdiği zamanlar var.” Kadınlar bugün hala aile bakıcılarının çoğunluğunu oluşturuyor. Y kuşağı arasında erkeklerin oranı yaklaşık yarı yarıya olmasına rağmen.