Sakaryali
Active member
GoodRx tarafından ABD eczane ve sigorta verilerinin yakın tarihli bir analizi, insülinin ortalama perakende fiyatının 2014 ile 2019 arasında yüzde 54 arttığını, ancak son yıllarda hafif bir düşüş gördüğünü ortaya koydu. Kıdemli bir politika araştırmacısı olan Andrew Mulcahy liderliğindeki RAND Corporation tarafından 2020 yılında yapılan bir araştırma, insülinin ortalama ABD liste fiyatının – önceden doldurulmuş kalemler için daha yüksek fiyatlar ile şişe başına yaklaşık 200 dolara ulaştığını söylediği – on kat olduğunu buldu. diğer uluslarınki. İnsülin kullanıcılarının genellikle ayda iki ila üç şişeye ihtiyacı vardır.
Amerikan Diyabet Derneği’ne göre, 22 eyalet ve Washington DC, bazılarının eyalet çapında genişletmeyi planladığı 30 günlük tedarikler için 25 ila 100 dolar arasında insülin katkı payı üst sınırı getirdi. Dernek ve diğerleri ayrıca, Kongre’nin İnsülin Yasası adı verilen iki partili yasayı dikkate alması için lobi yapıyor. Bu, insülin üreticilerini liste fiyatlarını düşürmeye ve sigortalı şeker hastaları için aylık insülin maliyetini 35 dolarla sınırlamaya teşvik edecektir.
doktor Yale School of Medicine’de tıp profesörü olan Kasia Lipska, Temmuz ayında, yedi ABD insülin kullanıcısından birinin ilaca “feci harcamalar” yaptığını, yani mevcut Gelirlerinin yüzde 40’ından fazlasının tedavi için boşa gittiğini tespit eden bir çalışma yayınladı. Kasım ayında yayınlanan bir anket, insülin kullanıcılarının yüzde 17’sinin paradan tasarruf etmek için ilacı karneye bağladıklarını söyledi.
İnsüline ihtiyacı olan ancak reçete edildiği şekilde almayan kişiler, kalp krizi, böbrek yetmezliği, amputasyon, körlük ve ölüm açısından önemli risk altındadır.
California davası, yüksek insülin fiyatlarının, beyazlardan daha yüksek tip 2 diyabet oranlarına sahip olan ve hastalıktan ölme riski daha yüksek olan Hispanikleri ve siyahları da orantısız bir şekilde etkilediğini söylüyor.
Kaiser Family Foundation’da sağlık politikasından sorumlu başkan yardımcısı Larry Levitt, ilaç şirketleri, eczane faydaları yöneticileri ve sigortacılar arasındaki etkileşimin “sigorta şirketleri için oldukça mütevazı maliyetlerle sonuçlandığını, ancak ödemek zorunda olan hastalar için fiyatların artmasına yardımcı olduğunu” söyledi. Muafiyeti yüksek olanlar ve sigortasız olanlar da dahil olmak üzere “kendi cebi”.
O ve diğerleri, davaların belirsiz insülin fiyatlandırma planları dedikleri şeyi ortaya çıkarmaya yardımcı olacağını umuyordu. Ancak bir Demokrat olan Bay Bonta, davada ana hatları çizilen iş ilişkilerini çevreleyen pek çok gizem olduğu fikrine karşı çıktı.
Amerikan Diyabet Derneği’ne göre, 22 eyalet ve Washington DC, bazılarının eyalet çapında genişletmeyi planladığı 30 günlük tedarikler için 25 ila 100 dolar arasında insülin katkı payı üst sınırı getirdi. Dernek ve diğerleri ayrıca, Kongre’nin İnsülin Yasası adı verilen iki partili yasayı dikkate alması için lobi yapıyor. Bu, insülin üreticilerini liste fiyatlarını düşürmeye ve sigortalı şeker hastaları için aylık insülin maliyetini 35 dolarla sınırlamaya teşvik edecektir.
doktor Yale School of Medicine’de tıp profesörü olan Kasia Lipska, Temmuz ayında, yedi ABD insülin kullanıcısından birinin ilaca “feci harcamalar” yaptığını, yani mevcut Gelirlerinin yüzde 40’ından fazlasının tedavi için boşa gittiğini tespit eden bir çalışma yayınladı. Kasım ayında yayınlanan bir anket, insülin kullanıcılarının yüzde 17’sinin paradan tasarruf etmek için ilacı karneye bağladıklarını söyledi.
İnsüline ihtiyacı olan ancak reçete edildiği şekilde almayan kişiler, kalp krizi, böbrek yetmezliği, amputasyon, körlük ve ölüm açısından önemli risk altındadır.
California davası, yüksek insülin fiyatlarının, beyazlardan daha yüksek tip 2 diyabet oranlarına sahip olan ve hastalıktan ölme riski daha yüksek olan Hispanikleri ve siyahları da orantısız bir şekilde etkilediğini söylüyor.
Kaiser Family Foundation’da sağlık politikasından sorumlu başkan yardımcısı Larry Levitt, ilaç şirketleri, eczane faydaları yöneticileri ve sigortacılar arasındaki etkileşimin “sigorta şirketleri için oldukça mütevazı maliyetlerle sonuçlandığını, ancak ödemek zorunda olan hastalar için fiyatların artmasına yardımcı olduğunu” söyledi. Muafiyeti yüksek olanlar ve sigortasız olanlar da dahil olmak üzere “kendi cebi”.
O ve diğerleri, davaların belirsiz insülin fiyatlandırma planları dedikleri şeyi ortaya çıkarmaya yardımcı olacağını umuyordu. Ancak bir Demokrat olan Bay Bonta, davada ana hatları çizilen iş ilişkilerini çevreleyen pek çok gizem olduğu fikrine karşı çıktı.