Sakaryali
Active member
Geçen hafta genç kızımı bando antrenmanından aldım. Arabaya binip hemen mesaj atmaya başladı.
Uzun bir sessizliğin ardından, “Telefonlardan bahsetmişken” dedim -telefonlardan bahsetmiyorduk- “tüm ailem tek telefon kullanıyordu, mutfakta sabit hat.”
“Bir arkadaşım aradığında,” diye devam ettim, “telefonu koridordaki dolabımıza getirir, sarmal kabloyu gidebildiği yere kadar uzatırdım. Daha sonra özel olarak konuşabilmek için kapıyı kapattım.
Bana eski moda keman müziğiyle tamamlanan bir Ken Burns belgeselini anlatıyormuşum gibi baktı. Daha sonra cevap vermeden ekranına döndü.
Los Angeles’lı çocuk doktoru ve “Bu Çok Tuhaf: Modern Ergenlik Açıklaması” kitabının ortak yazarı Cara Natterson, “Birçok ebeveyn, ergenlik çağına girdiklerinde bir zamanlar konuşkan olan çocuklarının onları dışlamaya başladığından şikayet ediyor” dedi.
Onlara hâlâ ulaşabilirsiniz, dedi Dr. Natterson. Sadece iletişim şeklinizi değiştirmeniz gerekiyor. Ona ve Yale Çocuk Çalışma Merkezi’nde doçent olan Dylan Gee’ye nasıl ilerlemeleri gerektiğini sordum.
Derslerinizi sınırlayın.
Kitapta Dr. Natterson ve ortak yazarı Vanessa Kroll Bennett, ebeveynler için gençlere ders vermenin, özellikle de kendilerini stresli veya bunalmış hissettiklerinde cazip geldiğini söyledi.
“Genellikle üzerlerinden yuvarlanıyor çünkü sadece kelimeler, kelimeler, kelimeler üzerlerine uçuyor” diyor Dr. Natterson.
Bunun yerine dinlemeye zaman ayırın, bunun monologu sohbete dönüştürdüğünü söyledi ve “çocuklara başka bir kişiye dikkat etmenin nasıl bir şey olduğunu gösteriyor.” Onlara, “Ben öyleyim” gibi açık uçlu sohbet başlatıcılar söyleyin. bana…” ya da “Ne düşünüyorsun…” diye soruyorlar.
Diyalog başlatamasanız bile, bir bakıcının varlığının gencin beynindeki düzenleme ve kontrole yardımcı olan bölgedeki aktivasyonu artırabileceğini söylüyor Dr. Tanrım, tehlikeyi algılayan ve bizi yüksek alarma geçiren bölgelerde tepki verme yeteneğimizi yavaşlatabilir.
Bir soru sizi şaşırttığında merak edin.
Çocuğunuz size “Tecavüz nedir?” gibi zor veya şaşırtıcı bir soru sorarsa, Dr. Natterson’un biraz daha derine inmesini rica ediyorum. Belki şöyle demeyi deneyebilirsiniz: “Bu çok ilginç. Bunu neden soruyorsun?”
Cevabınız muhtemelen size yararlı bir bağlam sağlayacaktır, Dr. Natterson. Çoğu zaman duydukları, okudukları veya gördükleri bir şeyden dolayı ani bir soru ortaya çıkar. Sağlanan arka plan bilgilerine dayanarak “O zaman size sorulan soruyu cevaplayabilirsiniz” dedi.
Önemli bir konuysa, cevabınızı kısa ve öz tutarak görüşmecilerinize her şeyi işlemeleri için zaman tanıyın; onlar daha sonra takip sorularıyla geri gelebilirler.
İletişimde kalın.
“Seks-seks gibi korkutucu bir konuyu gündeme getirdiğinizde, onu listenizden çıkardığınızı düşünmek cazip geliyor” dedi Dr. Natterson. Ona geri dönmeye devam et. 14 yaşındaki bir çocuğun 18 yaşındaki bir çocuktan farklı olduğunu ve çocuklar geliştikçe mücadele ettikleri sorunların da arttığını söyledi.
“Konuşmanın o kadar rutin olmasına izin verin ki sanki hamburger yokmuş gibi görünsün” dedi. “Yemek masamda ‘Tamam, yine pornodan bahsediyoruz’ demem ve çocuğumun ‘Aman Tanrım, yine mi?’ demesi alışılmadık bir durum değil. Bezelyeleri uzatabilir misin?”
Bir dizi küçük sohbetin en iyi tarafı, dedi Dr. Natterson’a, yanlış bir şey yapıp sonra düzeltmenin mümkün olduğunu söyledi. “Çocuklar, hayatlarındaki yetişkinlerin yanlış bir şey yaptıklarını kabul etmelerinden hoşlanırlar” dedi. “Bu bir bağ kurma anı.” Bırakın “seni yönetmelerine” izin ver, çünkü yanılabilirsin.
Kendi ergenlik korku hikayelerinizi idareli bir şekilde paylaşın.
Bir gencin kendini dramaya kaptırdığında ona bir gün buna güleceklerini söylemenin pek faydası olmadığını söylüyor Dr. Natterson, çünkü geleceğe çok uzak bakabilecek olgunluğa sahip değil.
“Ve kendi acı verici olaylarınızı açığa çıkardığınızda, odağı ergenlikten kendinize kaydırırsınız” dedi. Bu yüzden önce o zamana ait hikayelerinizden birini dinlemek isteyip istemediklerini sorun. “Bazen duymak istiyorlar, bazen istemiyorlar” dedi. Gençlerin çoğu zaman yetişkinlerin sadece dinlemesini ve destek vermesini istediğini söyledi.
“Genellikle hikayelerimiz sandığımız kadar ilginç ya da bağ kurulabilir değildir” dedi Dr. Natterson.
Görünüşe göre telefon geçmişim de öyle değil. Sabit telefonumuza “Dunn ev, burası Jancee” diyerek cevap vermem gerektiğini eklediğimde kulaklıklar devreye girdi.
İnsülin direncine ne sebep olur?
ABD’de 37 milyondan fazla yetişkinin diyabeti var ve üçte birinden fazlasında prediyabet var ve insülin direnci her ikisinin de öncüsüdür. Vücudunuz, pankreasınızın kan şekerinizi düzenlemek için ürettiği bir hormon olan insüline gerektiği gibi yanıt vermediğinde ortaya çıkar. Ancak çoğu insan buna sahip olduğunu bilmiyor. İşte dikkat etmeniz gereken bazı erken işaretler.
Makaleyi oku: İnsülin direnci nedir ve sizde olup olmadığını nasıl anlarsınız?
Uzun bir sessizliğin ardından, “Telefonlardan bahsetmişken” dedim -telefonlardan bahsetmiyorduk- “tüm ailem tek telefon kullanıyordu, mutfakta sabit hat.”
“Bir arkadaşım aradığında,” diye devam ettim, “telefonu koridordaki dolabımıza getirir, sarmal kabloyu gidebildiği yere kadar uzatırdım. Daha sonra özel olarak konuşabilmek için kapıyı kapattım.
Bana eski moda keman müziğiyle tamamlanan bir Ken Burns belgeselini anlatıyormuşum gibi baktı. Daha sonra cevap vermeden ekranına döndü.
Los Angeles’lı çocuk doktoru ve “Bu Çok Tuhaf: Modern Ergenlik Açıklaması” kitabının ortak yazarı Cara Natterson, “Birçok ebeveyn, ergenlik çağına girdiklerinde bir zamanlar konuşkan olan çocuklarının onları dışlamaya başladığından şikayet ediyor” dedi.
Onlara hâlâ ulaşabilirsiniz, dedi Dr. Natterson. Sadece iletişim şeklinizi değiştirmeniz gerekiyor. Ona ve Yale Çocuk Çalışma Merkezi’nde doçent olan Dylan Gee’ye nasıl ilerlemeleri gerektiğini sordum.
Derslerinizi sınırlayın.
Kitapta Dr. Natterson ve ortak yazarı Vanessa Kroll Bennett, ebeveynler için gençlere ders vermenin, özellikle de kendilerini stresli veya bunalmış hissettiklerinde cazip geldiğini söyledi.
“Genellikle üzerlerinden yuvarlanıyor çünkü sadece kelimeler, kelimeler, kelimeler üzerlerine uçuyor” diyor Dr. Natterson.
Bunun yerine dinlemeye zaman ayırın, bunun monologu sohbete dönüştürdüğünü söyledi ve “çocuklara başka bir kişiye dikkat etmenin nasıl bir şey olduğunu gösteriyor.” Onlara, “Ben öyleyim” gibi açık uçlu sohbet başlatıcılar söyleyin. bana…” ya da “Ne düşünüyorsun…” diye soruyorlar.
Diyalog başlatamasanız bile, bir bakıcının varlığının gencin beynindeki düzenleme ve kontrole yardımcı olan bölgedeki aktivasyonu artırabileceğini söylüyor Dr. Tanrım, tehlikeyi algılayan ve bizi yüksek alarma geçiren bölgelerde tepki verme yeteneğimizi yavaşlatabilir.
Bir soru sizi şaşırttığında merak edin.
Çocuğunuz size “Tecavüz nedir?” gibi zor veya şaşırtıcı bir soru sorarsa, Dr. Natterson’un biraz daha derine inmesini rica ediyorum. Belki şöyle demeyi deneyebilirsiniz: “Bu çok ilginç. Bunu neden soruyorsun?”
Cevabınız muhtemelen size yararlı bir bağlam sağlayacaktır, Dr. Natterson. Çoğu zaman duydukları, okudukları veya gördükleri bir şeyden dolayı ani bir soru ortaya çıkar. Sağlanan arka plan bilgilerine dayanarak “O zaman size sorulan soruyu cevaplayabilirsiniz” dedi.
Önemli bir konuysa, cevabınızı kısa ve öz tutarak görüşmecilerinize her şeyi işlemeleri için zaman tanıyın; onlar daha sonra takip sorularıyla geri gelebilirler.
İletişimde kalın.
“Seks-seks gibi korkutucu bir konuyu gündeme getirdiğinizde, onu listenizden çıkardığınızı düşünmek cazip geliyor” dedi Dr. Natterson. Ona geri dönmeye devam et. 14 yaşındaki bir çocuğun 18 yaşındaki bir çocuktan farklı olduğunu ve çocuklar geliştikçe mücadele ettikleri sorunların da arttığını söyledi.
“Konuşmanın o kadar rutin olmasına izin verin ki sanki hamburger yokmuş gibi görünsün” dedi. “Yemek masamda ‘Tamam, yine pornodan bahsediyoruz’ demem ve çocuğumun ‘Aman Tanrım, yine mi?’ demesi alışılmadık bir durum değil. Bezelyeleri uzatabilir misin?”
Bir dizi küçük sohbetin en iyi tarafı, dedi Dr. Natterson’a, yanlış bir şey yapıp sonra düzeltmenin mümkün olduğunu söyledi. “Çocuklar, hayatlarındaki yetişkinlerin yanlış bir şey yaptıklarını kabul etmelerinden hoşlanırlar” dedi. “Bu bir bağ kurma anı.” Bırakın “seni yönetmelerine” izin ver, çünkü yanılabilirsin.
Kendi ergenlik korku hikayelerinizi idareli bir şekilde paylaşın.
Bir gencin kendini dramaya kaptırdığında ona bir gün buna güleceklerini söylemenin pek faydası olmadığını söylüyor Dr. Natterson, çünkü geleceğe çok uzak bakabilecek olgunluğa sahip değil.
“Ve kendi acı verici olaylarınızı açığa çıkardığınızda, odağı ergenlikten kendinize kaydırırsınız” dedi. Bu yüzden önce o zamana ait hikayelerinizden birini dinlemek isteyip istemediklerini sorun. “Bazen duymak istiyorlar, bazen istemiyorlar” dedi. Gençlerin çoğu zaman yetişkinlerin sadece dinlemesini ve destek vermesini istediğini söyledi.
“Genellikle hikayelerimiz sandığımız kadar ilginç ya da bağ kurulabilir değildir” dedi Dr. Natterson.
Görünüşe göre telefon geçmişim de öyle değil. Sabit telefonumuza “Dunn ev, burası Jancee” diyerek cevap vermem gerektiğini eklediğimde kulaklıklar devreye girdi.
İnsülin direncine ne sebep olur?
ABD’de 37 milyondan fazla yetişkinin diyabeti var ve üçte birinden fazlasında prediyabet var ve insülin direnci her ikisinin de öncüsüdür. Vücudunuz, pankreasınızın kan şekerinizi düzenlemek için ürettiği bir hormon olan insüline gerektiği gibi yanıt vermediğinde ortaya çıkar. Ancak çoğu insan buna sahip olduğunu bilmiyor. İşte dikkat etmeniz gereken bazı erken işaretler.
Makaleyi oku: İnsülin direnci nedir ve sizde olup olmadığını nasıl anlarsınız?