Sakaryali
Active member
67 yaşındaki kadın, doktorunun ölçeğine basmadan önce ayakkabılarını kaydırdı. New Jersey, Maplewood'daki evinde, banyo ölçeği, kendisi ve içselistlerinin şimdi gördüğü aynı kilo kaybını belgelemişti. Son birkaç ay içinde aniden oldu. İlk olarak, üç ay önce arkadaşlarla yaptığı bir gezi sırasında Fas'a götürdüğü Covid-19'un saldırısını suçladı. Ancak bu olası görünmüyordu: hastalık kötü bir soğuktan daha fazlasını hissetmiyordu ve sadece bir hafta sürdü.
Sanki boşa gitmiş gibi değildi ve bu yeni ağırlığa bakarken daha çok sevdi. Yine de bir diyet yapmamıştı, bu yüzden endişelendi. Sadece birkaç hafta önce, bir arkadaş istemeden böyle kayboldu ve metastatik kanser teşhisi kondu.
Birinci basamak doktoru ile bu tarihe geldiğinde, acil bir doktor olan kadın zaten soruşturma yürütmüştü. Ona her zaman veren Ob-gyn'ini gördü. Yakın zamanda yapılan bir kolonoskopi ve mamografi normaldi. Yine de, stajyerlerinin ne olduğunu duymak istedi. James Rommer kasıtsız kilo kaybını yapardı.
Rommer kadını yıllarca tanıyordu. Yedek ameliyatından önce bir önceki yıl onu sol dizde gördü; Ona kan basıncının yüksek olduğunu söylemeye çağırdıktan kısa bir süre sonra. Ona bir kan basıncı ilacı ile başladı ve takip sınavlarının her birinde artırdı.
Hasta hasta hissetmedi, hasta Rommer'a. Bulantı, mide ağrısı yoktu. İştahı iyiydi. Belki normalden biraz yorgundu, ama bunun tatillerden kalabileceğini söyledi.
Kan basıncınız arttı, ancak aksi takdirde araştırmanız normaldi. Rommer, kilo kaybının; Hastalar genellikle şans eseri kaybetmezler. Planını özetledi: Kilo kaybı için bazı temel laboratuvar testleri sipariş edecekti – blutzlahl, kimya, karaciğer ve tiroid çalışmaları. Ve yeni ve kalıcı yüksek tansiyonu için, aşırı kortizol veya adrenalin, bitişik bezler tarafından üretilen savaş veya kaçış hormonlarını vurgulayarak kan basıncını artırabilen birkaç sıra dışı tümör aradı. Tüm bunlar normal olsaydı, hiçbir şeyi kaçırmadığından emin olmak için BT göğüs, mide ve pelvis taraması alırdı.
Hayatı tehdit eden bir eksiklik
Hasta ertesi sabah telefonunun çaldığı spor salonundaydı. Rommer'ın sesi, laboratuvar testlerinden beklenmedik bulguyu açıkladığında ciddiydi. Karaciğer ve böbrek sonuçları ve kan seçimleri normaldi. Ancak Rommer'ın düşündüğü kortizolü pratik olarak tespit edilemedi. Bu tehlikeli olabilir. Güvenli bir şekilde araba kullanıp sürmediğini sordu.
Kortizol, vücuttaki en güçlü stres hormonlarından biridir. Vücuttaki hemen hemen her orguyu etkiler ve hastalık veya operasyon gibi fizyolojik stres sonrası normal fonksiyonu korumaya katkıda bulunur. Vücut uygun miktarda kortizol üretemezse, bir tür stresten iyileşme zor ve bazen imkansız olabilir. Hormondaki kusurlar hayatı tehdit edici olabilir.
Bu beklenmedik sonucu duyduğunda, hastanın ilk düşüncesi bir laboratuvar hatası olduğunu düşündü. Kendini iyi hissetti, dedi Rommer. Adrenal yetmezliği olan hastalar, belirtildiği gibi, genellikle kas güçsüzlüğüne ve atıklara fark edilir. Bulantı ve kusma var. Böyle bir semptomu yoktu ve her zamanki eğitiminin ortasındaydı. Rommer hemen görülmesi gerektiğinde ısrar etti. Bu acil bir durumdu.
Hasta duş aldı ve terli fitness kıyafetlerini çıkardı ve bir endokrinolog olan Dr. Yakın bir arkadaşla çalışan ve yakındaki Morristown, NJ'de bulunan Marie Nevin
Nevin neşeyle hastayı selamladı. Prosedürün ilk kuralları, hastaya, anormal laboratuvar sonucunu kontrol etmek için olduğunu söyledi. Yine, kadının kortizol seviyesi tehlikeli derecede düşüktü. Adrenokortikokotrop hormonu (ACTH) olarak adlandırılan ve kortizol salınımını tetikleyen başka bir hormon da düşüktü. Bu iki hormonun neden dengesiz olduğunu öğrenmek zorunda kalacaklardı ve vücutlarını makul miktarlarda yapmayan kortizolün yerini almak için hastanın günlük dozlarda hidrokortizon ile başlaması gerekiyordu.
Bununla birlikte, tedavi başlamadan önce, kortizolün düşük olup olmadığını bulmak önemliydi, çünkü adrenal bezlerin basitçe yapmadığı veya düşük eylemden kaynaklanıp kaynaklanmadığı. Hastaya, adrenal bezlerin çok yüksek kortizol seviyeleri salmasına neden olması gereken bir ACTH enjeksiyonu aldı. Bir saat sonra, kortizol seviyesi daha yüksekti, ancak yine de olması gerektiği kadar yüksek değildi. Bu, hem bitişik yeşilliklerin hem de hipofiz bezlerinin ACTH'nin düzgün çalışmadığını gösterdi.
Nevin, diğer hipofiz veya adrenal hormonların etkilenip etkilenmediğini belirlemek için testler gönderdi. Değildiler. Ayrıca bu tür bozuklukların en yaygın nedenlerini aradı. Bu tür otoimmün problemler miydi? Vücudun bu kısımlarına saldırdığı bilinen otoantikorların türünü aramak için testler gönderdi. Her şey olumsuz. Adrenal veya hipofiz bezlerini etkileyebilecek hastalıklar vardı: HIV, tüberküloz ve tümörler. Düzinelerce kan borusu dolduruldu ve çeşitli laboratuvarlara gönderildi. Bu dramatik düşüşe neden olabilecek bozuklukların hiçbiri yoktu.
Beyin MRG'si hipofiz bezinde bir tümör gösterdi, ancak küçüktü. Diğer testler, herhangi bir hormon üretmediğini göstermiştir. Yan alomb olarak bilinen çok küçüktü ve semptomlarının nedenini yok etti.
Tıp Çalışmaları
Nevin kafası karışmıştı. Adrenal yetmezliği olan hastalardan payını görmüştü. Hasta görünüyorlardı: Yorgun ve zayıf ve ağrılı kaslarla kayıtsız; Kan basıncı bazen o kadar düşüktü ki, neredeyse kalkamıyorlardı. Bunların hiçbiri bu hastaya katkıda bulunmadı. Fiziksel olarak uygun görünüyordu. Kan basıncı yüksekti, düşük değildi. Kilo verdiği doğruydu, ancak genel resim uymadı. Bununla birlikte, laboratuvarın sonuçları elde ettiğine inanıyordu.
Literatürü, hastasının durgun bezlerinin diğer olası nedenlerine göre tarar. 19 enfeksiyondan sonra adrenal yetmezlik geliştiren hastalardan bazı olgu raporları buldu. Hastanın mücadelesi birkaç ay önce Covid ile suçlu olabilir mi? Zamanlama doğruydu, ama o zaman söylemenin bir yolu yoktu.
Hasta günde iki kez hidrokortizon tedavisini oluşturmuştur. Kayıp kilonunu geri kazanmaya başladı ve hafif yorgunluğu azaldı. Doktora sonsuza dek bu ilaçta olması gerekip gerekmediğini sordu. Nevin ona muhtemelen yapacağını söyledi. En azından bu, adrenal yetmezliği olan çoğu hastayı giydi.
Hidrokortizonda iki hafta sonra hasta uyumaya başladı. Dozu azalttı ve aniden tekrar uyuyabilirdi. Uykusuzluk birkaç hafta sonra döndüğünde, dozu tekrar kesti. Bütün bunlar neredeyse bir yıl önce oldu. Hasta her gün küçük bir hidrokortizon dozu alır. Garip bir şekilde, yüksek tansiyonu gelişti ve yüksek tansiyon ilaçlarını durdurabildi. Nevin bana hala nedenini anlamadığını söylüyor.
Nevin ayrıca bu hastanın neden adrenal yetmezliği olan çoğu kadar hasta olmadığını anlamadı. Onların hipotezi, kusurun erken keşfedilmesidir. Semptomlar belirsiz olduğundan, kritik olarak düşük stres hormon aynaları olan hastalar aylar, bazen yıllardır.
Bu tanıdan birkaç ay sonra, yeni yayınlanan bir çalışma, COVID-19'lu kişilerin yüzde 14'ünün zaman içinde sıklıkla gelişen adrenal yetmezlik geliştirdiğini gösterdi. Bu virüs üzerinde çok fazla olduğu gibi, eksiklik meydana gelir veya neden hala iyi anlaşılmamıştır.
Hastanın adrenal yetmezliğine neden olan Covid enfeksiyonu olup olmadığını bilmenin bir yolu olmasa da, sizi bu yıl bir noktada ilaçtan çıkarmayı planlayın. Yavaş bir süreç olacak – ama hastanın bakış açısından, kesinlikle buna değer.
Sanki boşa gitmiş gibi değildi ve bu yeni ağırlığa bakarken daha çok sevdi. Yine de bir diyet yapmamıştı, bu yüzden endişelendi. Sadece birkaç hafta önce, bir arkadaş istemeden böyle kayboldu ve metastatik kanser teşhisi kondu.
Birinci basamak doktoru ile bu tarihe geldiğinde, acil bir doktor olan kadın zaten soruşturma yürütmüştü. Ona her zaman veren Ob-gyn'ini gördü. Yakın zamanda yapılan bir kolonoskopi ve mamografi normaldi. Yine de, stajyerlerinin ne olduğunu duymak istedi. James Rommer kasıtsız kilo kaybını yapardı.
Rommer kadını yıllarca tanıyordu. Yedek ameliyatından önce bir önceki yıl onu sol dizde gördü; Ona kan basıncının yüksek olduğunu söylemeye çağırdıktan kısa bir süre sonra. Ona bir kan basıncı ilacı ile başladı ve takip sınavlarının her birinde artırdı.
Hasta hasta hissetmedi, hasta Rommer'a. Bulantı, mide ağrısı yoktu. İştahı iyiydi. Belki normalden biraz yorgundu, ama bunun tatillerden kalabileceğini söyledi.
Kan basıncınız arttı, ancak aksi takdirde araştırmanız normaldi. Rommer, kilo kaybının; Hastalar genellikle şans eseri kaybetmezler. Planını özetledi: Kilo kaybı için bazı temel laboratuvar testleri sipariş edecekti – blutzlahl, kimya, karaciğer ve tiroid çalışmaları. Ve yeni ve kalıcı yüksek tansiyonu için, aşırı kortizol veya adrenalin, bitişik bezler tarafından üretilen savaş veya kaçış hormonlarını vurgulayarak kan basıncını artırabilen birkaç sıra dışı tümör aradı. Tüm bunlar normal olsaydı, hiçbir şeyi kaçırmadığından emin olmak için BT göğüs, mide ve pelvis taraması alırdı.
Hayatı tehdit eden bir eksiklik
Hasta ertesi sabah telefonunun çaldığı spor salonundaydı. Rommer'ın sesi, laboratuvar testlerinden beklenmedik bulguyu açıkladığında ciddiydi. Karaciğer ve böbrek sonuçları ve kan seçimleri normaldi. Ancak Rommer'ın düşündüğü kortizolü pratik olarak tespit edilemedi. Bu tehlikeli olabilir. Güvenli bir şekilde araba kullanıp sürmediğini sordu.
Kortizol, vücuttaki en güçlü stres hormonlarından biridir. Vücuttaki hemen hemen her orguyu etkiler ve hastalık veya operasyon gibi fizyolojik stres sonrası normal fonksiyonu korumaya katkıda bulunur. Vücut uygun miktarda kortizol üretemezse, bir tür stresten iyileşme zor ve bazen imkansız olabilir. Hormondaki kusurlar hayatı tehdit edici olabilir.
Bu beklenmedik sonucu duyduğunda, hastanın ilk düşüncesi bir laboratuvar hatası olduğunu düşündü. Kendini iyi hissetti, dedi Rommer. Adrenal yetmezliği olan hastalar, belirtildiği gibi, genellikle kas güçsüzlüğüne ve atıklara fark edilir. Bulantı ve kusma var. Böyle bir semptomu yoktu ve her zamanki eğitiminin ortasındaydı. Rommer hemen görülmesi gerektiğinde ısrar etti. Bu acil bir durumdu.
Hasta duş aldı ve terli fitness kıyafetlerini çıkardı ve bir endokrinolog olan Dr. Yakın bir arkadaşla çalışan ve yakındaki Morristown, NJ'de bulunan Marie Nevin
Nevin neşeyle hastayı selamladı. Prosedürün ilk kuralları, hastaya, anormal laboratuvar sonucunu kontrol etmek için olduğunu söyledi. Yine, kadının kortizol seviyesi tehlikeli derecede düşüktü. Adrenokortikokotrop hormonu (ACTH) olarak adlandırılan ve kortizol salınımını tetikleyen başka bir hormon da düşüktü. Bu iki hormonun neden dengesiz olduğunu öğrenmek zorunda kalacaklardı ve vücutlarını makul miktarlarda yapmayan kortizolün yerini almak için hastanın günlük dozlarda hidrokortizon ile başlaması gerekiyordu.
Bununla birlikte, tedavi başlamadan önce, kortizolün düşük olup olmadığını bulmak önemliydi, çünkü adrenal bezlerin basitçe yapmadığı veya düşük eylemden kaynaklanıp kaynaklanmadığı. Hastaya, adrenal bezlerin çok yüksek kortizol seviyeleri salmasına neden olması gereken bir ACTH enjeksiyonu aldı. Bir saat sonra, kortizol seviyesi daha yüksekti, ancak yine de olması gerektiği kadar yüksek değildi. Bu, hem bitişik yeşilliklerin hem de hipofiz bezlerinin ACTH'nin düzgün çalışmadığını gösterdi.
Nevin, diğer hipofiz veya adrenal hormonların etkilenip etkilenmediğini belirlemek için testler gönderdi. Değildiler. Ayrıca bu tür bozuklukların en yaygın nedenlerini aradı. Bu tür otoimmün problemler miydi? Vücudun bu kısımlarına saldırdığı bilinen otoantikorların türünü aramak için testler gönderdi. Her şey olumsuz. Adrenal veya hipofiz bezlerini etkileyebilecek hastalıklar vardı: HIV, tüberküloz ve tümörler. Düzinelerce kan borusu dolduruldu ve çeşitli laboratuvarlara gönderildi. Bu dramatik düşüşe neden olabilecek bozuklukların hiçbiri yoktu.
Beyin MRG'si hipofiz bezinde bir tümör gösterdi, ancak küçüktü. Diğer testler, herhangi bir hormon üretmediğini göstermiştir. Yan alomb olarak bilinen çok küçüktü ve semptomlarının nedenini yok etti.
Tıp Çalışmaları
Nevin kafası karışmıştı. Adrenal yetmezliği olan hastalardan payını görmüştü. Hasta görünüyorlardı: Yorgun ve zayıf ve ağrılı kaslarla kayıtsız; Kan basıncı bazen o kadar düşüktü ki, neredeyse kalkamıyorlardı. Bunların hiçbiri bu hastaya katkıda bulunmadı. Fiziksel olarak uygun görünüyordu. Kan basıncı yüksekti, düşük değildi. Kilo verdiği doğruydu, ancak genel resim uymadı. Bununla birlikte, laboratuvarın sonuçları elde ettiğine inanıyordu.
Literatürü, hastasının durgun bezlerinin diğer olası nedenlerine göre tarar. 19 enfeksiyondan sonra adrenal yetmezlik geliştiren hastalardan bazı olgu raporları buldu. Hastanın mücadelesi birkaç ay önce Covid ile suçlu olabilir mi? Zamanlama doğruydu, ama o zaman söylemenin bir yolu yoktu.
Hasta günde iki kez hidrokortizon tedavisini oluşturmuştur. Kayıp kilonunu geri kazanmaya başladı ve hafif yorgunluğu azaldı. Doktora sonsuza dek bu ilaçta olması gerekip gerekmediğini sordu. Nevin ona muhtemelen yapacağını söyledi. En azından bu, adrenal yetmezliği olan çoğu hastayı giydi.
Hidrokortizonda iki hafta sonra hasta uyumaya başladı. Dozu azalttı ve aniden tekrar uyuyabilirdi. Uykusuzluk birkaç hafta sonra döndüğünde, dozu tekrar kesti. Bütün bunlar neredeyse bir yıl önce oldu. Hasta her gün küçük bir hidrokortizon dozu alır. Garip bir şekilde, yüksek tansiyonu gelişti ve yüksek tansiyon ilaçlarını durdurabildi. Nevin bana hala nedenini anlamadığını söylüyor.
Nevin ayrıca bu hastanın neden adrenal yetmezliği olan çoğu kadar hasta olmadığını anlamadı. Onların hipotezi, kusurun erken keşfedilmesidir. Semptomlar belirsiz olduğundan, kritik olarak düşük stres hormon aynaları olan hastalar aylar, bazen yıllardır.
Bu tanıdan birkaç ay sonra, yeni yayınlanan bir çalışma, COVID-19'lu kişilerin yüzde 14'ünün zaman içinde sıklıkla gelişen adrenal yetmezlik geliştirdiğini gösterdi. Bu virüs üzerinde çok fazla olduğu gibi, eksiklik meydana gelir veya neden hala iyi anlaşılmamıştır.
Hastanın adrenal yetmezliğine neden olan Covid enfeksiyonu olup olmadığını bilmenin bir yolu olmasa da, sizi bu yıl bir noktada ilaçtan çıkarmayı planlayın. Yavaş bir süreç olacak – ama hastanın bakış açısından, kesinlikle buna değer.