Sakaryali
Active member
Birlikte 30 dakikadan fazla
Sonoma ve Napa Vadilerini ayıran dağların üzerinden geçerken camlar kapalı, müzik gürlüyor. Son 12 yıldır iki evimiz arasında gidip geldiğimiz için kız kardeşim ve ben bu dağları ezberledik. Her yaşam geçişinde, bu dürtü aynı kaldı: Bir şeyler söylemek ya da sadece oturmak için birlikte 30 dakika zorunlu zaman, bağımızı sonsuza kadar güçlendirmek için 30 dakika. Şimdi, taşınmadan önceki gece, ona bakıyorum, rüzgar saçlarında uçuşuyor ve umarım bu geziler benim için olduğu kadar onun için de anlamlıdır. — Zoe Holman
annemin çekicilikleri
8 yaşımdayken, ailemin görücü usulü evliliği dağıldı. Annem Mei-Lin, Kaliforniya’ya taşındı ve hayatıma arka planda kaldı. 32 yaşımdayken, Anneler Günü’nden iki gün önce akciğer kanserinden öldü. Asla sigara içmeyen ama her zaman iyimser biri olarak ona bir saksağan tılsım koleksiyonu miras kaldı: gülümseyen seramik bir domuz, üniversiteye başladığım yıldan bir peni ve hiç kullanmadığı kazı kazan kartları – servetinin 20 dolardan çok daha fazlasına değdiğinin kağıt kanıtı. Şans gitmiş gibi görünse de tılsımları bana ona inanmamı hatırlatıyor. — jean huang
Aşka iyi bak
Çok eşli bir kadına derinden aşığım. Tek eşlilikten etik tek eşliliğe yolculuğum istikrarsız ve yalnız – görmek istemediğim her şeyi yansıtan bir ayna gibi: bitmek bilmeyen güvensizliklerim, sağlıksız bağlanma kalıplarım, onay için başkalarına güvendiğim farklı yollar. İlişkimiz sayesinde aşkın kıt bir kaynak olmadığını öğrendim. Aksine, aşk sınırsızdır ve en çok artık kontrol etmeye çalışmadığı zaman çoğalır. Yetersizlik duygularımı iyileştirebilecek tek kişinin ben olduğumu öğrendim – beni bütün hissettirebilecek tek kişi. Sağlıklı ilişkiler telafi etmez; pekiştirirler. — sarah cassman
Başlangıçta bile etkilenmeden
Erkek arkadaşımla tanıştığımız yıl, ailem Kanada’dan Brezilya’ya taşındı ve onlarsız ilk Noel’imdi. Tatilleri ailem olmadan geçirmek zorunda kaldığım için ne kadar yıkıldığımı erkek arkadaşıma hiç söylemedim. Akşam yemeğinde duygulandım ve kalamarımız için ağlamaya başladım. “Annemi babamı özledim” dedim. Masanın üzerinden uzandı, ellerimi tuttu ve endişeyle sordu, “Altına işedin mi?” Şimdi, 15 yıllık evli, iki çocuk babası, toplum içinde kendimi kirletsem bile hâlâ her şeyin üstesinden gelen adam. — Monica Palit
Sonoma ve Napa Vadilerini ayıran dağların üzerinden geçerken camlar kapalı, müzik gürlüyor. Son 12 yıldır iki evimiz arasında gidip geldiğimiz için kız kardeşim ve ben bu dağları ezberledik. Her yaşam geçişinde, bu dürtü aynı kaldı: Bir şeyler söylemek ya da sadece oturmak için birlikte 30 dakika zorunlu zaman, bağımızı sonsuza kadar güçlendirmek için 30 dakika. Şimdi, taşınmadan önceki gece, ona bakıyorum, rüzgar saçlarında uçuşuyor ve umarım bu geziler benim için olduğu kadar onun için de anlamlıdır. — Zoe Holman
annemin çekicilikleri
8 yaşımdayken, ailemin görücü usulü evliliği dağıldı. Annem Mei-Lin, Kaliforniya’ya taşındı ve hayatıma arka planda kaldı. 32 yaşımdayken, Anneler Günü’nden iki gün önce akciğer kanserinden öldü. Asla sigara içmeyen ama her zaman iyimser biri olarak ona bir saksağan tılsım koleksiyonu miras kaldı: gülümseyen seramik bir domuz, üniversiteye başladığım yıldan bir peni ve hiç kullanmadığı kazı kazan kartları – servetinin 20 dolardan çok daha fazlasına değdiğinin kağıt kanıtı. Şans gitmiş gibi görünse de tılsımları bana ona inanmamı hatırlatıyor. — jean huang
Aşka iyi bak
Çok eşli bir kadına derinden aşığım. Tek eşlilikten etik tek eşliliğe yolculuğum istikrarsız ve yalnız – görmek istemediğim her şeyi yansıtan bir ayna gibi: bitmek bilmeyen güvensizliklerim, sağlıksız bağlanma kalıplarım, onay için başkalarına güvendiğim farklı yollar. İlişkimiz sayesinde aşkın kıt bir kaynak olmadığını öğrendim. Aksine, aşk sınırsızdır ve en çok artık kontrol etmeye çalışmadığı zaman çoğalır. Yetersizlik duygularımı iyileştirebilecek tek kişinin ben olduğumu öğrendim – beni bütün hissettirebilecek tek kişi. Sağlıklı ilişkiler telafi etmez; pekiştirirler. — sarah cassman
Başlangıçta bile etkilenmeden
Erkek arkadaşımla tanıştığımız yıl, ailem Kanada’dan Brezilya’ya taşındı ve onlarsız ilk Noel’imdi. Tatilleri ailem olmadan geçirmek zorunda kaldığım için ne kadar yıkıldığımı erkek arkadaşıma hiç söylemedim. Akşam yemeğinde duygulandım ve kalamarımız için ağlamaya başladım. “Annemi babamı özledim” dedim. Masanın üzerinden uzandı, ellerimi tuttu ve endişeyle sordu, “Altına işedin mi?” Şimdi, 15 yıllık evli, iki çocuk babası, toplum içinde kendimi kirletsem bile hâlâ her şeyin üstesinden gelen adam. — Monica Palit