Sakaryali
Active member
Christopher Bader, Orange, Kaliforniya'daki Chapman Üniversitesi'nde sosyologdur ve burada yıllık Chapman Amerikan Korkuları Araştırması'nın üç kez baş araştırmacısı olmuştur. Anket yetişkinlere nükleer savaş, kirlilik, volkanik patlamalar ve zombiler gibi onlarca konuyu soruyor ve ardından dehşetleri sıklık sırasına göre sıralıyor. Dr. Bader ayrıca din ve komplo teorilerini de inceliyor ve bu ana temaların sıklıkla örtüştüğüne dikkat çekiyor. En son anket Ekim 2023'te yayınlandı. En son bulguları, netlik sağlamak amacıyla düzenlenmiş ve özetlenmiş bir röportajda tartıştı.
Son araştırmalarınıza göre şu anda 2024'te en çok korktuğumuz şey nedir? Hükümette yolsuzluk. Amerikalıların yüzde altmışı yolsuzluk yapan hükümet yetkililerinden korkuyor.
Watergate tarzı şeyleri sever misiniz?
Öğrendiğimiz şeylerden biri, yolsuzluğun farklı insanlar için ne anlama geldiğine dair birçok yorumun olduğudur. İnsanların bunu farklı yorumladığı açık çünkü hem ilericiler hem de muhafazakarlar hükümetteki yolsuzluktan korkuyorlar ve açıkça ne hakkında konuştukları konusunda farklı fikirlere sahipler.
İlk bakışta bu durum partizan siyasi iklimi yansıtıyor gibi görünüyor. Peki bu korku bir süredir bizimle birlikte değil mi?
Doğru. Hükümetin yolsuzluğuna ilişkin bu korku, Donald Trump'ın eseri değil; Bu Trump'tan önce de vardı.
Bir teorin var mı?
Her zaman korkuların güvensizlikten kaynaklandığını bulmuşumdur. Bu birçok şekilde olabilir. Sokakta yürürken başka biriyle görüşen bir insanı düşünün. Düşündükleri şey şu: Bu kişi kim, ne istiyor, tehlikeli mi?
Konu hükümete gelince, çok fazla belirsizlik var çünkü ortalama vatandaş bunun nasıl çalıştığını bilmiyor ama bunun hayatları üzerinde çok büyük bir etkisi var.
Sosyal değişim zamanlarında – ister çöküyor ister yükseliyor olsun, ekonominin işleyiş biçiminde büyük değişiklikler; Terörist saldırılar gibi büyük olaylar – tüm bu olaylar, bir yıl içinde dünyanızın nasıl görüneceğini bilememeniz anlamında belirsizlik yaratır. İnsanlar kararsız kaldığında sadece iktidar korkusunun değil, her açıdan korkularının arttığını görüyoruz.
Yani korkularımız, bir çıkış yolu bulan daha geniş bir güvensizlikten mi kaynaklanıyor?
Kesinlikle doğru. “Bu palyaçonun kim olduğundan emin değilim, bu yüzden palyaçolardan korkuyorum” demem bire bir olmuyor. Belirsizlik daha genel.
Beklemek. Palyaçolardan korktuğumuzu mu söylüyorsun?
Palyaçolar oldukça düzenli olarak ortaya çıkıyor; Amerikalıların yaklaşık yüzde 6'sı palyaçolardan korktuğunu söylüyor.
En son ankete göre en büyük 10 korkumuz başka neler?
Ekonomik veya finansal çöküş; Rusya nükleer silah kullanıyor; Amerika Birleşik Devletleri başka bir dünya savaşının içine giriyor; Sevdiğim insanlar ciddi şekilde hastalanıyor; Sevdiğim insanlar ölüyor; içme suyundan kaynaklanan kirlilik; biyolojik savaş; siber terörizm; ve gelecekte yeterli paraya sahip olmamak.
Bana göre bu liste her zaman şu şekilde görünüyor: Ukrayna'da olup bitenler gibi her zaman güncel olaylarla ilgili bazı şeyler. Hükümetteki yolsuzluk her zaman listenin başında gelir. Bir de öldüğünde ya da ciddi bir şekilde hastalandığında sevdiğim insanlar gibi çok yıllıklar var. Birkaç güncel olay ve ardından ölüm, hastalık ve parayla ilgili.
Madem ankette bu kadar önemli görünüyor, neden bu yozlaşmış hükümet takıntısı?
Bunu kesinlikle medyanın parçalanmışlığına bağlayacağım bir şey var. Anketimiz 2013'e kadar yapılmadığı için şu soruları yanıtlayamıyorum: Kablolu yayının devreye girmesinden önceki 1970'lerle ya da 1980'lerle nasıl karşılaştırılır? Artık tüm bu partizan kanallara sahibiz.
Medya mı suçlu?
Medya bize istediğimizi veriyor: korkulacak bir şey, korkutucu bir şey, karanlık bir şey. Bu dikkatimizi çekecektir. Ayrıca büyük bir doğrulama önyargımız var. Trump'tan veya Hunter Biden'dan korkuyorsanız, korkuyu güçlendiren bilgilere çekileceksiniz.
Yeni ürünlerle de ilgileniyoruz. Birisi manşetlere göz atıyorsa ve bir bar kavgasıyla ilgili bir manşet görürse ve başka bir manşette parmak yiyen seri katil Jimmy ile ilgili bir manşet görürse, kavga daha yaygın olsa bile kişi Jimmy'ye tıklayacaktır.
Sanırım bu açık bir soru olacak: Eğer medya doğuştan gelen doğamızı sömürüyorsa, bu bizim hatamız mı yoksa medyanın hatası mı?
Dünya birçok bakımdan yüzyıllar öncesine göre daha iyi bir yer; daha uzun yaşam süreleri, daha fazla maddi konfor. Bu neden bizi daha iyimser ve daha az kaygılı olmaya yöneltmiyor?
Her durumda, her bakımdan daha güvendeyiz ve daha iyi durumdayız. Ancak sosyolojide “göreceli yoksunluk” adı verilen bir terim vardır; kendinizi birinin 20 yıl önce veya bir sonraki şehirdeki durumuna göre ölçmezsiniz. Kendinizi etrafınızda kim olduğuna göre ölçersiniz ve eğer şehirdeki diğer insanların sizden daha güzel arabaları varsa, bu sizin göstergenizdir.
Önceki sohbetlerimizde olumlu şeylerden, güzel şeylerden bahsetmenin ne moda olduğunu, ne de hoş karşılandığını söylemiştiniz. Neden?
İşlerin ne kadar iyi olduğundan bahsettiğinizde, bu aynı zamanda hiçbir şeyin değişmesine gerek olmadığı anlamına da gelir. Bu zor bir konuşma. Örneğin, ırk ilişkilerinde bir miktar ilerleme kaydedildiğini söylemek, aşırılıktaki son dönemdeki artıştan veya daha fazla ilerleme ihtiyacından habersiz olduğunuzu gösterebilir. Herhangi bir konuda olumlu ilerlemeyi tartışmak aynı zamanda kötü haberlere ve bizi korkutan şeylere kapılma eğilimimizle de çelişir. Maalesef nüans konusunda iyi değiliz.
Ayrıca korku ile dini inançların aşınması arasında da bağlantı kurmuşlardır.
Büyük organize dinler hızla üyelerini kaybediyor ve dinin sunabileceği şey kesinliktir. İncil bir kural kitabıdır: işte doğru olan budur, yanlış olan budur; cennete nasıl gidilir, işte cehenneme nasıl gidilir. Size güvenlik hissi verir. Bunu kaybederseniz, toplumsal düzeyde büyük bir etki yaratabilir ve bizi korkutabilir.
Kişisel olarak en çok neden korkarsınız? için biz?
Bilgi tünelleri ve bilgi siloları. Algoritmalar. Bu muhafazakar, liberal veya ilerici bir konu değil; herkesin başına gelir. MSNBC'yi izlediğimde Fox'un tam tersini görüyorum. Algoritmalar ne istediğinizi hızlı bir şekilde çözer ve insanların gördüğü tek şey budur. Bu inanılmaz derecede zarar verici. Her gün sadece korkularımıza hitap etmesi gereken bir dizi izliyoruz.
En çok neden korkuyorsun?
Benim için korkular ve fobiler fikri var ve ayrım belirsiz. En çok korktuğum şeylerden biri de bana iğne batması. Ben kan almayı mümkün olduğu kadar erteleyen biriyim.
Son araştırmalarınıza göre şu anda 2024'te en çok korktuğumuz şey nedir? Hükümette yolsuzluk. Amerikalıların yüzde altmışı yolsuzluk yapan hükümet yetkililerinden korkuyor.
Watergate tarzı şeyleri sever misiniz?
Öğrendiğimiz şeylerden biri, yolsuzluğun farklı insanlar için ne anlama geldiğine dair birçok yorumun olduğudur. İnsanların bunu farklı yorumladığı açık çünkü hem ilericiler hem de muhafazakarlar hükümetteki yolsuzluktan korkuyorlar ve açıkça ne hakkında konuştukları konusunda farklı fikirlere sahipler.
İlk bakışta bu durum partizan siyasi iklimi yansıtıyor gibi görünüyor. Peki bu korku bir süredir bizimle birlikte değil mi?
Doğru. Hükümetin yolsuzluğuna ilişkin bu korku, Donald Trump'ın eseri değil; Bu Trump'tan önce de vardı.
Bir teorin var mı?
Her zaman korkuların güvensizlikten kaynaklandığını bulmuşumdur. Bu birçok şekilde olabilir. Sokakta yürürken başka biriyle görüşen bir insanı düşünün. Düşündükleri şey şu: Bu kişi kim, ne istiyor, tehlikeli mi?
Konu hükümete gelince, çok fazla belirsizlik var çünkü ortalama vatandaş bunun nasıl çalıştığını bilmiyor ama bunun hayatları üzerinde çok büyük bir etkisi var.
Sosyal değişim zamanlarında – ister çöküyor ister yükseliyor olsun, ekonominin işleyiş biçiminde büyük değişiklikler; Terörist saldırılar gibi büyük olaylar – tüm bu olaylar, bir yıl içinde dünyanızın nasıl görüneceğini bilememeniz anlamında belirsizlik yaratır. İnsanlar kararsız kaldığında sadece iktidar korkusunun değil, her açıdan korkularının arttığını görüyoruz.
Yani korkularımız, bir çıkış yolu bulan daha geniş bir güvensizlikten mi kaynaklanıyor?
Kesinlikle doğru. “Bu palyaçonun kim olduğundan emin değilim, bu yüzden palyaçolardan korkuyorum” demem bire bir olmuyor. Belirsizlik daha genel.
Beklemek. Palyaçolardan korktuğumuzu mu söylüyorsun?
Palyaçolar oldukça düzenli olarak ortaya çıkıyor; Amerikalıların yaklaşık yüzde 6'sı palyaçolardan korktuğunu söylüyor.
En son ankete göre en büyük 10 korkumuz başka neler?
Ekonomik veya finansal çöküş; Rusya nükleer silah kullanıyor; Amerika Birleşik Devletleri başka bir dünya savaşının içine giriyor; Sevdiğim insanlar ciddi şekilde hastalanıyor; Sevdiğim insanlar ölüyor; içme suyundan kaynaklanan kirlilik; biyolojik savaş; siber terörizm; ve gelecekte yeterli paraya sahip olmamak.
Bana göre bu liste her zaman şu şekilde görünüyor: Ukrayna'da olup bitenler gibi her zaman güncel olaylarla ilgili bazı şeyler. Hükümetteki yolsuzluk her zaman listenin başında gelir. Bir de öldüğünde ya da ciddi bir şekilde hastalandığında sevdiğim insanlar gibi çok yıllıklar var. Birkaç güncel olay ve ardından ölüm, hastalık ve parayla ilgili.
Madem ankette bu kadar önemli görünüyor, neden bu yozlaşmış hükümet takıntısı?
Bunu kesinlikle medyanın parçalanmışlığına bağlayacağım bir şey var. Anketimiz 2013'e kadar yapılmadığı için şu soruları yanıtlayamıyorum: Kablolu yayının devreye girmesinden önceki 1970'lerle ya da 1980'lerle nasıl karşılaştırılır? Artık tüm bu partizan kanallara sahibiz.
Medya mı suçlu?
Medya bize istediğimizi veriyor: korkulacak bir şey, korkutucu bir şey, karanlık bir şey. Bu dikkatimizi çekecektir. Ayrıca büyük bir doğrulama önyargımız var. Trump'tan veya Hunter Biden'dan korkuyorsanız, korkuyu güçlendiren bilgilere çekileceksiniz.
Yeni ürünlerle de ilgileniyoruz. Birisi manşetlere göz atıyorsa ve bir bar kavgasıyla ilgili bir manşet görürse ve başka bir manşette parmak yiyen seri katil Jimmy ile ilgili bir manşet görürse, kavga daha yaygın olsa bile kişi Jimmy'ye tıklayacaktır.
Sanırım bu açık bir soru olacak: Eğer medya doğuştan gelen doğamızı sömürüyorsa, bu bizim hatamız mı yoksa medyanın hatası mı?
Dünya birçok bakımdan yüzyıllar öncesine göre daha iyi bir yer; daha uzun yaşam süreleri, daha fazla maddi konfor. Bu neden bizi daha iyimser ve daha az kaygılı olmaya yöneltmiyor?
Her durumda, her bakımdan daha güvendeyiz ve daha iyi durumdayız. Ancak sosyolojide “göreceli yoksunluk” adı verilen bir terim vardır; kendinizi birinin 20 yıl önce veya bir sonraki şehirdeki durumuna göre ölçmezsiniz. Kendinizi etrafınızda kim olduğuna göre ölçersiniz ve eğer şehirdeki diğer insanların sizden daha güzel arabaları varsa, bu sizin göstergenizdir.
Önceki sohbetlerimizde olumlu şeylerden, güzel şeylerden bahsetmenin ne moda olduğunu, ne de hoş karşılandığını söylemiştiniz. Neden?
İşlerin ne kadar iyi olduğundan bahsettiğinizde, bu aynı zamanda hiçbir şeyin değişmesine gerek olmadığı anlamına da gelir. Bu zor bir konuşma. Örneğin, ırk ilişkilerinde bir miktar ilerleme kaydedildiğini söylemek, aşırılıktaki son dönemdeki artıştan veya daha fazla ilerleme ihtiyacından habersiz olduğunuzu gösterebilir. Herhangi bir konuda olumlu ilerlemeyi tartışmak aynı zamanda kötü haberlere ve bizi korkutan şeylere kapılma eğilimimizle de çelişir. Maalesef nüans konusunda iyi değiliz.
Ayrıca korku ile dini inançların aşınması arasında da bağlantı kurmuşlardır.
Büyük organize dinler hızla üyelerini kaybediyor ve dinin sunabileceği şey kesinliktir. İncil bir kural kitabıdır: işte doğru olan budur, yanlış olan budur; cennete nasıl gidilir, işte cehenneme nasıl gidilir. Size güvenlik hissi verir. Bunu kaybederseniz, toplumsal düzeyde büyük bir etki yaratabilir ve bizi korkutabilir.
Kişisel olarak en çok neden korkarsınız? için biz?
Bilgi tünelleri ve bilgi siloları. Algoritmalar. Bu muhafazakar, liberal veya ilerici bir konu değil; herkesin başına gelir. MSNBC'yi izlediğimde Fox'un tam tersini görüyorum. Algoritmalar ne istediğinizi hızlı bir şekilde çözer ve insanların gördüğü tek şey budur. Bu inanılmaz derecede zarar verici. Her gün sadece korkularımıza hitap etmesi gereken bir dizi izliyoruz.
En çok neden korkuyorsun?
Benim için korkular ve fobiler fikri var ve ayrım belirsiz. En çok korktuğum şeylerden biri de bana iğne batması. Ben kan almayı mümkün olduğu kadar erteleyen biriyim.