Sakaryali
Active member
Ozempic gibi uyuşturucu alan bazı insanlar şaşırtıcı ama hoş bir yan etki fark ettiler: daha az içiyorlar.
Çarşamba günü yayınlanan bir makale, bunun sadece bir fıkra veya plasebo etkisinden daha fazlası olduğuna dair en güçlü kanıt sunuyor: Semaglutid, Ozempic'deki maddenin ve kilo kaybı ilacının bulunduğunu buldu. Semaglutid ve alkol tüketimi üzerine ilk randomize kontrollü çalışmadır.
Çalışma, alkol tüketimi bozukluğu kriterlerini karşılayan 48 yetişkini, genellikle alkol tüketimini kontrol etmede zorlukla karakterize edilen bir hastalık izledi. Hastaların yarısı düşük semaglutid dozları ve yarısı plasebo çekim yaptı. Katılımcılar, tercih ettikleri alkollü içeceklerle bir laboratuvar odasında iki saat geçirdiler – biri ilaç almaya başlamadan önce ve daha sonra bir kez. Çalışmadaki insanlar da dokuz hafta boyunca her gün ne kadar içtiklerini bildirdi.
Semaglutid alanlar hala plaseboyu alanlar kadar sık içtiler. Ancak çalışmanın ikinci ayında, semaglutidde gelir elde eden insanlar, plasebo grubunda ortalama yüzde iki azalmaya kıyasla, alkol tükettikleri günlerde ortalama yüzde 30 daha az içti. Semaglutid alan insanlar da plasebodan daha güçlü içme ile birkaç gün bildirdiler ve alkol arzusunun düştüğünü söylemek.
Güney Kaliforniya Üniversitesi Bağımlılık Bilimleri Enstitüsü Klinik Araştırma Direktörü Christian Hendershot, alkol tüketimi üzerindeki etkilerin alkol tüketimi için alkol tüketimi için diğer ilaçlar hakkında daha önce verileri bekleyen araştırmacılardan daha büyüktü. Çalışmanın yazarı.
Semaglutid ve alkol gibi ilaçlar hakkında araştırmalar yapıldı. Alkol tüketim bozukluğu.
Geçen ay yayınlanan böyle bir makale, ABD emektar departmanından tıbbi bakım alan iki milyondan fazla diyabetli insanın kayıtlarını inceledi. Gazetede, Ozempic ile aynı ilaç sınıfında ilacı olanların, alkol tüketimi bozuklukları, diğer diyabet de dahil olmak üzere madde tüketimi bozuklukları geliştirme riski daha düşük olduğunu buldu.
Geçen Mayıs ayında, tıbbi belgelere sahip büyük bir veritabanının, alkol tüketimi ve obezite veya semaglutid kazanan -2 -diabetes'in geri düşme olasılığının daha düşük olduğu incelendiği bir çalışma.
Semaglutid ve alkol yaralanması üzerine bir çalışma yapan Colorado Üniversitesi'nde psikiyatri doçenti Joseph Schacht, bilim adamlarının hala ilacın içme için nasıl gittiğini belirlemediğini söyledi.
Bununla birlikte, önde gelen bir hipotez, ilacın beyindeki ödül yollarını etkilemesidir. Tıpkı ilaçların yiyeceklerin daha az çekici görünmesini sağlayabileceği gibi, alkolü daha az cazip hale getirebilir. Ek olarak, hayvanlar üzerine yapılan çalışmalar, semaglutid ile bağlantılı olarak ilacın, teorik olarak içme motivasyonunu azaltabilecek alkol maruziyeti ile bağlantılı olarak dopamin salınımını inhibe ettiğini göstermiştir.
“Bence içme içecekleriyle savaşmak zorunda olan insanlarla savaşacak, muhtemelen içkilerini kontrol edebilecek insanlar,” dedi Dr. Şaft.
Araştırmacılar, etkinin bir dizi bağımlılık yapıcı davranışa yayılabileceğini teorize ettiler. Bu, çalışmada küçük bir alt grup insan altında, sigara içtiğini, semaglutid alanların, günlük sigara içtikleri ortalama sigara sayısında daha büyük bir düşüş olduğunu açıklayabilir.
Bununla birlikte, semaglutid ve alkol hakkında cevaplanabilecek bir dizi soru vardır – ilacın alkol tüketim bozukluğu olan, ancak obezite veya diyabet olmayan insanlar için güvenli ve etkili olup olmadığı sorusu da dahil olmak üzere.
Doktorlar genellikle ilaçları Ozempic “sonsuza dek uyuşturucu” gibi adlandırırlar çünkü birisi onları almayı bıraktığında çalışmayı bırakırlar. Alkol tüketimi bozukluğu olan birinin, hayatlarının geri kalanında ilacı alması gerekip gerekmediği henüz açık değildir – ya da ilaçtan çıkarlarsa taleplerine ne olacak.
Ve “kimse herkes için işe yaramaz” diye vurguladı Dr. Simmons. Daha büyük çalışmalar, alkol tüketim bozukluğu olan bazı hastaların ilaca diğerlerinden daha iyi tepki verdiğini gösterebilir.
Dr. Simmons ve Dr. Hendershot, Dr. Şaft ve diğer araştırmacılar, bilimsel bir dergide alkol tüketim bozuklukları için ilaç reçete etmek için henüz yeterli veri olmadığı konusunda uyardı.
“Ben iyimserim, yanlış anlaşamıyorum” dedi Dr. Simmons. “Ama hastaların hala bağımlılık araması gerektiği konusunda rahat hissetmiyorum.”
Çarşamba günü yayınlanan bir makale, bunun sadece bir fıkra veya plasebo etkisinden daha fazlası olduğuna dair en güçlü kanıt sunuyor: Semaglutid, Ozempic'deki maddenin ve kilo kaybı ilacının bulunduğunu buldu. Semaglutid ve alkol tüketimi üzerine ilk randomize kontrollü çalışmadır.
Çalışma, alkol tüketimi bozukluğu kriterlerini karşılayan 48 yetişkini, genellikle alkol tüketimini kontrol etmede zorlukla karakterize edilen bir hastalık izledi. Hastaların yarısı düşük semaglutid dozları ve yarısı plasebo çekim yaptı. Katılımcılar, tercih ettikleri alkollü içeceklerle bir laboratuvar odasında iki saat geçirdiler – biri ilaç almaya başlamadan önce ve daha sonra bir kez. Çalışmadaki insanlar da dokuz hafta boyunca her gün ne kadar içtiklerini bildirdi.
Semaglutid alanlar hala plaseboyu alanlar kadar sık içtiler. Ancak çalışmanın ikinci ayında, semaglutidde gelir elde eden insanlar, plasebo grubunda ortalama yüzde iki azalmaya kıyasla, alkol tükettikleri günlerde ortalama yüzde 30 daha az içti. Semaglutid alan insanlar da plasebodan daha güçlü içme ile birkaç gün bildirdiler ve alkol arzusunun düştüğünü söylemek.
Güney Kaliforniya Üniversitesi Bağımlılık Bilimleri Enstitüsü Klinik Araştırma Direktörü Christian Hendershot, alkol tüketimi üzerindeki etkilerin alkol tüketimi için alkol tüketimi için diğer ilaçlar hakkında daha önce verileri bekleyen araştırmacılardan daha büyüktü. Çalışmanın yazarı.
Semaglutid ve alkol gibi ilaçlar hakkında araştırmalar yapıldı. Alkol tüketim bozukluğu.
Geçen ay yayınlanan böyle bir makale, ABD emektar departmanından tıbbi bakım alan iki milyondan fazla diyabetli insanın kayıtlarını inceledi. Gazetede, Ozempic ile aynı ilaç sınıfında ilacı olanların, alkol tüketimi bozuklukları, diğer diyabet de dahil olmak üzere madde tüketimi bozuklukları geliştirme riski daha düşük olduğunu buldu.
Geçen Mayıs ayında, tıbbi belgelere sahip büyük bir veritabanının, alkol tüketimi ve obezite veya semaglutid kazanan -2 -diabetes'in geri düşme olasılığının daha düşük olduğu incelendiği bir çalışma.
Semaglutid ve alkol yaralanması üzerine bir çalışma yapan Colorado Üniversitesi'nde psikiyatri doçenti Joseph Schacht, bilim adamlarının hala ilacın içme için nasıl gittiğini belirlemediğini söyledi.
Bununla birlikte, önde gelen bir hipotez, ilacın beyindeki ödül yollarını etkilemesidir. Tıpkı ilaçların yiyeceklerin daha az çekici görünmesini sağlayabileceği gibi, alkolü daha az cazip hale getirebilir. Ek olarak, hayvanlar üzerine yapılan çalışmalar, semaglutid ile bağlantılı olarak ilacın, teorik olarak içme motivasyonunu azaltabilecek alkol maruziyeti ile bağlantılı olarak dopamin salınımını inhibe ettiğini göstermiştir.
“Bence içme içecekleriyle savaşmak zorunda olan insanlarla savaşacak, muhtemelen içkilerini kontrol edebilecek insanlar,” dedi Dr. Şaft.
Araştırmacılar, etkinin bir dizi bağımlılık yapıcı davranışa yayılabileceğini teorize ettiler. Bu, çalışmada küçük bir alt grup insan altında, sigara içtiğini, semaglutid alanların, günlük sigara içtikleri ortalama sigara sayısında daha büyük bir düşüş olduğunu açıklayabilir.
Bununla birlikte, semaglutid ve alkol hakkında cevaplanabilecek bir dizi soru vardır – ilacın alkol tüketim bozukluğu olan, ancak obezite veya diyabet olmayan insanlar için güvenli ve etkili olup olmadığı sorusu da dahil olmak üzere.
Doktorlar genellikle ilaçları Ozempic “sonsuza dek uyuşturucu” gibi adlandırırlar çünkü birisi onları almayı bıraktığında çalışmayı bırakırlar. Alkol tüketimi bozukluğu olan birinin, hayatlarının geri kalanında ilacı alması gerekip gerekmediği henüz açık değildir – ya da ilaçtan çıkarlarsa taleplerine ne olacak.
Ve “kimse herkes için işe yaramaz” diye vurguladı Dr. Simmons. Daha büyük çalışmalar, alkol tüketim bozukluğu olan bazı hastaların ilaca diğerlerinden daha iyi tepki verdiğini gösterebilir.
Dr. Simmons ve Dr. Hendershot, Dr. Şaft ve diğer araştırmacılar, bilimsel bir dergide alkol tüketim bozuklukları için ilaç reçete etmek için henüz yeterli veri olmadığı konusunda uyardı.
“Ben iyimserim, yanlış anlaşamıyorum” dedi Dr. Simmons. “Ama hastaların hala bağımlılık araması gerektiği konusunda rahat hissetmiyorum.”