Sakaryali
Active member
Şeytan ön ayarlarda.
2013 yılında Square, satış görevlilerinin bir tablette sipariş vermesine ve müşterilerin imzalarını ve bahşişlerini eklemek için bir kredi kartını kaydırmalarına izin vererek yazarkasaların yerini alan bir satış noktası ürünü piyasaya sürdü. Square, ürünlerinin birçok işletme için bahşişlerde büyük bir artışa yol açtığını söyledi. Teknolojisi o zamandan beri birçok marka tarafından kopyalandı ve geleneksel kasalar nadir görülen bir manzara.
Tasarım uzmanlarına göre, dijital ödeme sistemlerinin başarısının temel itici gücü, tüketici davranışını etkileyen bir tasarım ilkesinden yararlanmalarıdır: standart, en az dirençli yoldur.
Ödeme teknolojileri, satıcıların çeşitli standart bahşiş miktarlarını görüntülemesine olanak tanır; örneğin, “bahşiş yok” veya “özel bahşiş” düğmesiyle birlikte yüzde 15, yüzde 20 ve yüzde 30 düğmeleri. Bu kurulum, daha küçük bir bahşiş veya hiç bahşiş olmaması yerine cömert bir bahşiş seçmemizi kolaylaştırıyor.
Çok sayıda çalışma bu davranışı doğrulamaktadır. IBM, Xerox PARC ve başka yerlerde çalışmış deneyimli bir ürün tasarımı olan Ted Selker, insanları oy kullanmak için kaydolmaya teşvik eden önceki araştırmalara öncülük etti. Ehliyet ve adres değişikliği başvurularını tamamlarken bu seçeneğin önceden seçilmesi durumunda kayıt olma olasılıklarının daha yüksek olduğunu buldu. Başka bir deyişle, insanların tercih edeceklerinden çok daha fazla vazgeçmeme olasılığı vardır.
Bir Square sözcüsü, şirketin ödeme teknolojisinin tüccarların önceden bir bahşiş miktarı seçmesine izin vermediğini söyledi (bir endüstri standardı olan bir restoranda büyük gruplar için otomatik olarak bahşiş ekleme hariç). Ama deneyimlerime göre, Square’in bazı taklitçileri tüccarların bunu yapmasına izin veriyor.
Daha genel bir sorun devam ediyor: Tipik olarak bahşiş almayan şirketler bir bahşiş ekranı görüntülemek için teknolojiyi kullandıklarında, tüketicinin devre dışı bırakmasını şart koşuyorlar.
Bay Selker, “Bu bir zorlama,” dedi.
Artı tarafta, İngiltere’de bir kullanıcı deneyimi danışmanı olan Harry Brignull, “özel bahşiş” ve “bahşiş yok” düğmelerinin bahşiş düğmeleriyle kabaca aynı boyutta olması nedeniyle bahşiş ekranlarının aldatıcı olarak görülmediğini söyledi. Devre dışı bırakma düğmelerini bulmak son derece zor olsaydı, bu “karanlık desenler” olarak bilinen kötü niyetli bir uygulama olurdu.
2013 yılında Square, satış görevlilerinin bir tablette sipariş vermesine ve müşterilerin imzalarını ve bahşişlerini eklemek için bir kredi kartını kaydırmalarına izin vererek yazarkasaların yerini alan bir satış noktası ürünü piyasaya sürdü. Square, ürünlerinin birçok işletme için bahşişlerde büyük bir artışa yol açtığını söyledi. Teknolojisi o zamandan beri birçok marka tarafından kopyalandı ve geleneksel kasalar nadir görülen bir manzara.
Tasarım uzmanlarına göre, dijital ödeme sistemlerinin başarısının temel itici gücü, tüketici davranışını etkileyen bir tasarım ilkesinden yararlanmalarıdır: standart, en az dirençli yoldur.
Ödeme teknolojileri, satıcıların çeşitli standart bahşiş miktarlarını görüntülemesine olanak tanır; örneğin, “bahşiş yok” veya “özel bahşiş” düğmesiyle birlikte yüzde 15, yüzde 20 ve yüzde 30 düğmeleri. Bu kurulum, daha küçük bir bahşiş veya hiç bahşiş olmaması yerine cömert bir bahşiş seçmemizi kolaylaştırıyor.
Çok sayıda çalışma bu davranışı doğrulamaktadır. IBM, Xerox PARC ve başka yerlerde çalışmış deneyimli bir ürün tasarımı olan Ted Selker, insanları oy kullanmak için kaydolmaya teşvik eden önceki araştırmalara öncülük etti. Ehliyet ve adres değişikliği başvurularını tamamlarken bu seçeneğin önceden seçilmesi durumunda kayıt olma olasılıklarının daha yüksek olduğunu buldu. Başka bir deyişle, insanların tercih edeceklerinden çok daha fazla vazgeçmeme olasılığı vardır.
Bir Square sözcüsü, şirketin ödeme teknolojisinin tüccarların önceden bir bahşiş miktarı seçmesine izin vermediğini söyledi (bir endüstri standardı olan bir restoranda büyük gruplar için otomatik olarak bahşiş ekleme hariç). Ama deneyimlerime göre, Square’in bazı taklitçileri tüccarların bunu yapmasına izin veriyor.
Daha genel bir sorun devam ediyor: Tipik olarak bahşiş almayan şirketler bir bahşiş ekranı görüntülemek için teknolojiyi kullandıklarında, tüketicinin devre dışı bırakmasını şart koşuyorlar.
Bay Selker, “Bu bir zorlama,” dedi.
Artı tarafta, İngiltere’de bir kullanıcı deneyimi danışmanı olan Harry Brignull, “özel bahşiş” ve “bahşiş yok” düğmelerinin bahşiş düğmeleriyle kabaca aynı boyutta olması nedeniyle bahşiş ekranlarının aldatıcı olarak görülmediğini söyledi. Devre dışı bırakma düğmelerini bulmak son derece zor olsaydı, bu “karanlık desenler” olarak bilinen kötü niyetli bir uygulama olurdu.