Sakaryali
Active member
İki terapinin de eşit derecede etkili olduğu görüldü ve deneklerin yalnızca yüzde 12,5’i herhangi bir tedaviyi tamamlamadan yazılı maruz kalma grubunu bıraktı; bu oran daha uzun maruziyet grubundaki yüzde 35,6’ydı. 2018’de aynı ekip tarafından yapılan bir araştırma, yazılı maruz bırakma terapisinin, diğer bir ilk basamak veya en çok tavsiye edilen TSSB tedavisi olan bilişsel işlem terapisi kadar etkili olduğunu buldu.
Tedavinin geliştirilmesine yardımcı olan ve çalışmanın yazarı olan psikolog Denise Sloan, travmatik anıları yazmanın bazı insanlar için başlarına gelenlerden dolayı utanç veya mahcubiyet hissettiklerinde daha kolay olabileceğini söyledi. Hastalardan elle yazmalarının istendiğini, bunun daha uzun sürdüğünü ve hafızayla meşgul olmalarına olanak sağladığını söyledi.
“Bu, daha sonra ne olduğu, orada kimin olduğu ve bunun hakkında yazdıkları için ne söyledikleri hakkında daha iyi düşünmelerine olanak tanıyan daha yavaş bir süreç” dedi Dr. Sloan, Ulusal Merkez’in TSSB ile ilgili davranış bilimleri bölümünün direktör yardımcısı. “Sadece yüksek sesle söylemek yerine her şeyi yavaşlatıyor.”
Terapi, 1980’lerde “dışavurumcu yazma” olarak adlandırdığı şeyi denemeye başlayan Teksaslı psikolog James Pennebaker’ın çalışmalarından ilham aldı ve düzenli olarak olumsuz yaşam deneyimleri hakkında yazan kişilerin daha güçlü bir bağışıklık sistemine sahip olduğunu ve daha az hastaneye ziyaret yaptığını buldu. doktor.
Travma sonrası stres bozukluğunu tedavi etmek için yazılı maruz bırakma terapisine ilişkin ilk çalışma 2012’de yayınlandı. Dr. ve kendilerini suçlama gibi yanlış anlamaları tespit etmelerine izin verin.
Neden önemli?
Gazi İşleri Bakanlığı ve Savunma Bakanlığı tarafından en çok tavsiye edilen iki tedavi olan bilişsel işlemleme terapisi ve uzun süreli maruz kalma terapisi, 1980’lerden bu yana yaygın olarak kullanılmaktadır ve çok sayıda araştırmayla desteklenmektedir. Daha yeni bir teknik olan göz hareketinin duyarsızlaştırılması ve yeniden işlenmesi popülerlik kazanıyor.
Ancak üçü de zaman alıcıdır ve üç ay veya daha uzun bir süre boyunca 60 ila 90 dakikalık seanslar gerektirir. Çok sayıda hasta (çalışmaların gösterdiğine göre ortalama yüzde 20, bazen yüzde 50’ye kadar) bir tedavi sürecini tamamlamadan çalışmayı bırakıyor.
Yazılı maruz kalma terapisi, dedi Dr. Sloan, daha az seansta benzer etkiler elde ediyor gibi görünüyor.
“Akıl sağlığı tedavisine ihtiyaç duyan çok sayıda insanımız var ve talebi karşılayamıyoruz” dedi. “Ne yaptığımızı ve iyi bir sonuç almak için ne kadar yapmamız gerektiğini yeniden düşünmeliyiz. Çünkü çoğu kişi 12-16 seans tedaviye gidemiyor.”
Sıradaki ne
Yazılı maruz bırakma terapisinin etkinliğine ilişkin veriler hala mevcuttur.
Bunu bilişsel işlemleme terapisi ve uzun süreli maruz kalma terapisiyle karşılaştıran çalışmalar, daha yeni bir tedavinin yerleşik bir tedaviden daha kötü olmadığını göstermeyi amaçlayan ve üstünlük kurmayı amaçlayan çalışmalar kadar “bilimsel açıdan titiz olmayan” aşağılık olmayan çalışmalardır. dedi Dr. Uzun süreli maruz kalma terapisinin geliştiricilerinden biri olan Barbara Rothbaum. Emory Üniversitesi’ndeki kliniğinde okulu bırakma oranının yaklaşık yüzde 10 olduğunu ekledi.
Konuşma terapisinin TSSB tedavisinde bu kadar iyi bir geçmişe sahip olmasının bir nedeni olduğunu söyledi.
“Hayatınızın en kötü, en korkutucu, en utanç verici, utanç verici anıyla ilgili size yardımcı olmaya çalışan başka bir insanla yüksek sesle konuşmanın doğası gereği iyileştirici bir yanı var” dedi. “Böyle mi olması gerekiyor? HAYIR.”
Yazılı maruz kalma terapisi, Gaziler İşleri ve Savunma Bakanlığı’nın klinik uygulamaya yönelik en son kılavuzlarında birinci basamak tedavi olarak onaylanmamıştır; Dr. Sloan, bunun inceledikleri yayınlanmış çalışma sayısının az olmasından kaynaklandığını söyledi.
Bir dizi daha büyük çalışma tamamlandıktan sonra bu durumun önümüzdeki iki yıl içinde değişmesinin muhtemel olduğunu söyledi. Klinisyenlerin hastalarla ağrılı konular hakkında bağlantı kurmak için konuşmanın yanı sıra yazmayı da kullanma fikrine alışmaları gerekir.
“Bazı insanlar bunun kendilerini tehdit altında hissettiğini düşünüyor çünkü bu onların genel çalışmalarının özüne meydan okuyor” dedi. “Tedavide önemli olduğunu düşündükleri şeye aykırı.”
Tedavinin geliştirilmesine yardımcı olan ve çalışmanın yazarı olan psikolog Denise Sloan, travmatik anıları yazmanın bazı insanlar için başlarına gelenlerden dolayı utanç veya mahcubiyet hissettiklerinde daha kolay olabileceğini söyledi. Hastalardan elle yazmalarının istendiğini, bunun daha uzun sürdüğünü ve hafızayla meşgul olmalarına olanak sağladığını söyledi.
“Bu, daha sonra ne olduğu, orada kimin olduğu ve bunun hakkında yazdıkları için ne söyledikleri hakkında daha iyi düşünmelerine olanak tanıyan daha yavaş bir süreç” dedi Dr. Sloan, Ulusal Merkez’in TSSB ile ilgili davranış bilimleri bölümünün direktör yardımcısı. “Sadece yüksek sesle söylemek yerine her şeyi yavaşlatıyor.”
Terapi, 1980’lerde “dışavurumcu yazma” olarak adlandırdığı şeyi denemeye başlayan Teksaslı psikolog James Pennebaker’ın çalışmalarından ilham aldı ve düzenli olarak olumsuz yaşam deneyimleri hakkında yazan kişilerin daha güçlü bir bağışıklık sistemine sahip olduğunu ve daha az hastaneye ziyaret yaptığını buldu. doktor.
Travma sonrası stres bozukluğunu tedavi etmek için yazılı maruz bırakma terapisine ilişkin ilk çalışma 2012’de yayınlandı. Dr. ve kendilerini suçlama gibi yanlış anlamaları tespit etmelerine izin verin.
Neden önemli?
Gazi İşleri Bakanlığı ve Savunma Bakanlığı tarafından en çok tavsiye edilen iki tedavi olan bilişsel işlemleme terapisi ve uzun süreli maruz kalma terapisi, 1980’lerden bu yana yaygın olarak kullanılmaktadır ve çok sayıda araştırmayla desteklenmektedir. Daha yeni bir teknik olan göz hareketinin duyarsızlaştırılması ve yeniden işlenmesi popülerlik kazanıyor.
Ancak üçü de zaman alıcıdır ve üç ay veya daha uzun bir süre boyunca 60 ila 90 dakikalık seanslar gerektirir. Çok sayıda hasta (çalışmaların gösterdiğine göre ortalama yüzde 20, bazen yüzde 50’ye kadar) bir tedavi sürecini tamamlamadan çalışmayı bırakıyor.
Yazılı maruz kalma terapisi, dedi Dr. Sloan, daha az seansta benzer etkiler elde ediyor gibi görünüyor.
“Akıl sağlığı tedavisine ihtiyaç duyan çok sayıda insanımız var ve talebi karşılayamıyoruz” dedi. “Ne yaptığımızı ve iyi bir sonuç almak için ne kadar yapmamız gerektiğini yeniden düşünmeliyiz. Çünkü çoğu kişi 12-16 seans tedaviye gidemiyor.”
Sıradaki ne
Yazılı maruz bırakma terapisinin etkinliğine ilişkin veriler hala mevcuttur.
Bunu bilişsel işlemleme terapisi ve uzun süreli maruz kalma terapisiyle karşılaştıran çalışmalar, daha yeni bir tedavinin yerleşik bir tedaviden daha kötü olmadığını göstermeyi amaçlayan ve üstünlük kurmayı amaçlayan çalışmalar kadar “bilimsel açıdan titiz olmayan” aşağılık olmayan çalışmalardır. dedi Dr. Uzun süreli maruz kalma terapisinin geliştiricilerinden biri olan Barbara Rothbaum. Emory Üniversitesi’ndeki kliniğinde okulu bırakma oranının yaklaşık yüzde 10 olduğunu ekledi.
Konuşma terapisinin TSSB tedavisinde bu kadar iyi bir geçmişe sahip olmasının bir nedeni olduğunu söyledi.
“Hayatınızın en kötü, en korkutucu, en utanç verici, utanç verici anıyla ilgili size yardımcı olmaya çalışan başka bir insanla yüksek sesle konuşmanın doğası gereği iyileştirici bir yanı var” dedi. “Böyle mi olması gerekiyor? HAYIR.”
Yazılı maruz kalma terapisi, Gaziler İşleri ve Savunma Bakanlığı’nın klinik uygulamaya yönelik en son kılavuzlarında birinci basamak tedavi olarak onaylanmamıştır; Dr. Sloan, bunun inceledikleri yayınlanmış çalışma sayısının az olmasından kaynaklandığını söyledi.
Bir dizi daha büyük çalışma tamamlandıktan sonra bu durumun önümüzdeki iki yıl içinde değişmesinin muhtemel olduğunu söyledi. Klinisyenlerin hastalarla ağrılı konular hakkında bağlantı kurmak için konuşmanın yanı sıra yazmayı da kullanma fikrine alışmaları gerekir.
“Bazı insanlar bunun kendilerini tehdit altında hissettiğini düşünüyor çünkü bu onların genel çalışmalarının özüne meydan okuyor” dedi. “Tedavide önemli olduğunu düşündükleri şeye aykırı.”