Sakaryali
Active member
“Olmaz,” dedim. “O benim arkadaşım.”
“Kesinlikle.” Kalktı, kar pantolonunu çıkardı ve bölgeyi keşfetmeye koyuldu.
Kevin uğradı ve sessizce oturduk penguenlerin bir eşi cezbetmek umuduyla birbirlerine çakıl taşları vermesini izledik. Birkaç dakika sonra göğüs cebinden iki plastik ambalajlı kurabiye çıkardı ve bana en sevdiğim fıstık ezmesini uzattı.
Göğsümde tüy kadar hafif bir şey hışırdadı – şefkat, evet ama aynı zamanda korku.
Nikki’nin sözleri aklıma takıldı. Kevin’in cömertliğini, coşkusunu ve cesaretini görmezden gelmek imkansız hale geldi ve ben de kendi kişisel dönüşümümü planlamaya başladım. Çok güldüm, diğer insanların sorunlarına kulak verdim ve her zaman dans pistinden en son çıkan ben oldum. Aylarca arkadaşlarımla çalışıp güldükten sonra kendimi yeniden sevmeye başladım.
Noel’de, güneş bütün gün yukarıda kaldı ve tepelerinde bir spiral çizdi. Marangozlar, çöp ve kurtarılmış nesnelerden yapılan bir sanat kutlaması olan McMurdo Alternatif Sanat Galerisi’ni dükkanlarında ağırladılar. Kevin beni kendisine eşlik etmem için davet etmişti ve işi bitirirken gergindim. Tuvaletleri temizlerken korkumu kontrol ettim. Kalbimi açmanın yalnızca daha fazla acı ve reddedilme getireceğinden korkuyordum.
Akşam yemeğinden sonra omuzlarımızı çarparak, Kevin ve ben buzlu volkanik kayaların üzerinden atlayarak tepeye çıktık. Marangoz dükkânının bahçesinde, insanlar hurda tahtadan yapılmış yetişkinlere uygun oyun ekipmanlarının üzerinde hoplayıp zıpladılar. İçeride, atılan giysilerden yapılmış tekstil manzaraları, tuş tonlarında müzik çalmak üzere programlanmış kablolu bir telefon ve siyah bir VHS kaset örgüsü vardı.
Canlanan her eserde kendi güzel, kusurlu hayatımı gördüm ve aynı sevgi dolu dirilişe layık olduğumu biliyordum.
“Kesinlikle.” Kalktı, kar pantolonunu çıkardı ve bölgeyi keşfetmeye koyuldu.
Kevin uğradı ve sessizce oturduk penguenlerin bir eşi cezbetmek umuduyla birbirlerine çakıl taşları vermesini izledik. Birkaç dakika sonra göğüs cebinden iki plastik ambalajlı kurabiye çıkardı ve bana en sevdiğim fıstık ezmesini uzattı.
Göğsümde tüy kadar hafif bir şey hışırdadı – şefkat, evet ama aynı zamanda korku.
Nikki’nin sözleri aklıma takıldı. Kevin’in cömertliğini, coşkusunu ve cesaretini görmezden gelmek imkansız hale geldi ve ben de kendi kişisel dönüşümümü planlamaya başladım. Çok güldüm, diğer insanların sorunlarına kulak verdim ve her zaman dans pistinden en son çıkan ben oldum. Aylarca arkadaşlarımla çalışıp güldükten sonra kendimi yeniden sevmeye başladım.
Noel’de, güneş bütün gün yukarıda kaldı ve tepelerinde bir spiral çizdi. Marangozlar, çöp ve kurtarılmış nesnelerden yapılan bir sanat kutlaması olan McMurdo Alternatif Sanat Galerisi’ni dükkanlarında ağırladılar. Kevin beni kendisine eşlik etmem için davet etmişti ve işi bitirirken gergindim. Tuvaletleri temizlerken korkumu kontrol ettim. Kalbimi açmanın yalnızca daha fazla acı ve reddedilme getireceğinden korkuyordum.
Akşam yemeğinden sonra omuzlarımızı çarparak, Kevin ve ben buzlu volkanik kayaların üzerinden atlayarak tepeye çıktık. Marangoz dükkânının bahçesinde, insanlar hurda tahtadan yapılmış yetişkinlere uygun oyun ekipmanlarının üzerinde hoplayıp zıpladılar. İçeride, atılan giysilerden yapılmış tekstil manzaraları, tuş tonlarında müzik çalmak üzere programlanmış kablolu bir telefon ve siyah bir VHS kaset örgüsü vardı.
Canlanan her eserde kendi güzel, kusurlu hayatımı gördüm ve aynı sevgi dolu dirilişe layık olduğumu biliyordum.