Sakaryali
Active member
Çalışmaları çocukların sesleri nasıl algıladıklarını ve ninniler ile müziğin onların bilişsel ve sosyal gelişimlerine nasıl uyduğunu açıklamaya yardımcı olan bir psikolog ve araştırmacı olan Sandra Trehub, 20 Ocak’ta Toronto’daki evinde öldü. 84 yaşındaydı.
Ölümü oğlu Andrew Cohen tarafından doğrulandı.
1973’te çalışmaya başladığı Toronto Üniversitesi’nde yarım yüzyılı aşkın bir süredir psikolog olarak çalışan Dr. Trehub, şimdi müzik psikolojisi olarak bilinen alanda öncü çalışmalar yaptı.
Ontario, Hamilton’daki McMaster Üniversitesi’nde psikolog olan Laurel Trainor, bir telefon görüşmesinde, “O zamanlar, psikoloji ve nörobilim alanında müziği insan davranışı olarak inceleyen çok az insan vardı” dedi. “Sandra dedi ki bak, müzik evrenseldir, müziğe çok fazla zaman ve enerji harcıyoruz – amacı ne? Bunu neden yapıyoruz?”
Dr. Trehub, bebeklerde müziğe gerçekten de evrensel tepkiler olduğunu keşfetti, farklı kültürlerde ebeveynlerin bebek konuşmalarını söylemesinden başlayarak.
Bebeklerin belirli melodik aralıkları diğerlerine tercih ettiğini ve bir ninninin dış hatlarını ve şeklini kavrayabildiklerini buldu. Ayrıca, bebeklerin ve küçük çocukların diğer ülkelerden ve kültürlerden gelen bazı müzik öğelerindeki farklılıkları hem ton hem de ritmik olarak – yetişkinlerden daha iyi – fark edebildiklerini belirtti. Bu bulgu, insanların yaşlandıkça, tanıdık olmayan müziklerdeki farklılıkları ayırt etme yeteneklerinin azaldığını, tanıdık müziklerdeki nüansları ayırt etme yeteneklerinin ise arttığını göstermektedir.
Montreal Üniversitesi’nden bir sinirbilimci olan Isabelle Peretz bir e-postada “Sandra, bebeklerin müzikal yeteneklerini kendi iyilikleri için inceleyen ilk psikologdu” diye yazdı. dr’dan önce Trehub, diye ekledi, birçok araştırmacının “müzikalitenin tamamen kültürel bir ürün olduğuna, seçkin bir azınlığın, yani müzisyenlerin edindiği ve sahip olduğu bir ürün olduğuna” inanmasına yol açtı.
Müziğin bebeklikten başlayarak herkes için önemli bir gelişim aracı olduğu ve ebeveynlerin müzik ustalığının çocuklarının uzun vadeli sağlık ve zihinsel gelişimini derinden etkileyebileceği artık yaygın olarak kabul edilmektedir.
Yeni Zelanda’daki Auckland Üniversitesi’nde psikolog ve Yale Üniversitesi Haskins Laboratuvarları’nda Müzik Laboratuvarı yöneticisi olan Samuel Mehr, Email’e “Çalışmanız, temelde 1980’lerden önce var olmayan erken çocukluk müzik eğitimini meşrulaştırmaya yardımcı oluyor” dedi.
Dr. Trehub şu anda sezgisel ve hatta bariz görünebilir, ancak bu yalnızca çalışmalarının öneminin altını çiziyor. “Müzik psikolojisinde son 40 yılda yapılan her araştırma Sandra Trehub’a kadar götürülebilir” dedi.
Sandra Edythe Trehub, 21 Mayıs 1938’de Montreal’de doğdu. Lisans derecesini 1959’da Montreal’deki McGill Üniversitesi’nden ve 1971’de psikoloji alanında yüksek lisans derecesini aldı.
Doktorasını yine McGill ile tamamladıktan sonra, kariyerine Toronto Üniversitesi’nde yardımcı doçent olarak başladı. İlk çalışmalarından bazıları, bir aylık kadar küçük bebeklerin konuşma seslerini nasıl ayırt edebildiğini gösterdi; Bir makalede, bebeklerin yeni sesli harfler eklendiğinde yapay bir meme ucunda “emme hızlarını” artıracağını yazdı.
Aynı metodolojiyi kullanan Dr. Trehub başka bir yazısında bebeklerin bazı yabancı dillerin seslerini yetişkinlerden nasıl daha iyi ayırt edebildiğini anlatıyor. British Columbia Üniversitesi’nden bir psikolog olan Janet Werker, bu keşfin, bebeklerin tüm dünya dillerinin temel akustiğini alma yeteneği ile doğduğunu gösteren çok sayıda sonraki araştırmanın temelini oluşturduğunu söyledi. Araştırmalar, yabancı dile erken maruz kalmanın önemini artırmaya yardımcı oldu ve bunun eğitim için kalıcı etkileri oldu.
Dr olarak Trehub, Toronto Üniversitesi’nde iş buldu ve çalışmaları konuşmadan müziğe kaydı. 1977’den iki etkili makale de dahil olmak üzere çok sayıda dergi yayınladı. Biri, beş aylık bebeklerin farklı ritimlere maruz kaldıklarında kalp hızlarının değiştiğini gösterdi. Diğeri, bebeklerin notalar arasındaki ilişkileri hissedebildiklerini gösterdi – aynı melodinin farklı bir tona aktarıldığını anlayabiliyorlar. doktor Trehub’ın araştırması, kısmen kendi müzik sevgisinden ilham aldı; en sevdiği şarkıcılardan ikisi Leonard Cohen ve David Bowie idi.
doktor Trehub’ın 1957’de Norman Cohen ile olan evliliği 1968’de boşanmayla sonuçlandı. 1970 yılında Ronald Matthews ile evlendi; 2007’de öldü. Oğlu Andrew’a ek olarak, Dana ve Ira Cohen adında iki çocuğu daha var; kız kardeşleri Estelle Ebert ve Maxine Seidman; 18 torun; ve iki torun çocuğu.
Ayrıca, kendisiyle birlikte çalışmış ve daha sonra dünyanın en aktif müzik psikolojisi laboratuvarlarından bazılarını yöneten entelektüel bir psikolog serisini de geride bırakmıştır.
doktor Eğitmen, Dr. Trehub, 1980’lerde ve 1990’larda 10’dan biraz fazla kişiye müzik psikolojisi üzerine derslere katıldığını hatırladı. Şimdi binlerce araştırmacının katıldığı konferanslar var.
Dr. eğitmen
İle 30’dan fazla makale yazan Toronto Üniversitesi’nden bir psikolog olan Glenn Schellenberg, Dr. Trehub kabul etti. Telefonda “Joni Mitchell gibiydi” dedi. “Sonunda, gerçekten hak ettiği tüm övgüyü aldı.”
Ölümü oğlu Andrew Cohen tarafından doğrulandı.
1973’te çalışmaya başladığı Toronto Üniversitesi’nde yarım yüzyılı aşkın bir süredir psikolog olarak çalışan Dr. Trehub, şimdi müzik psikolojisi olarak bilinen alanda öncü çalışmalar yaptı.
Ontario, Hamilton’daki McMaster Üniversitesi’nde psikolog olan Laurel Trainor, bir telefon görüşmesinde, “O zamanlar, psikoloji ve nörobilim alanında müziği insan davranışı olarak inceleyen çok az insan vardı” dedi. “Sandra dedi ki bak, müzik evrenseldir, müziğe çok fazla zaman ve enerji harcıyoruz – amacı ne? Bunu neden yapıyoruz?”
Dr. Trehub, bebeklerde müziğe gerçekten de evrensel tepkiler olduğunu keşfetti, farklı kültürlerde ebeveynlerin bebek konuşmalarını söylemesinden başlayarak.
Bebeklerin belirli melodik aralıkları diğerlerine tercih ettiğini ve bir ninninin dış hatlarını ve şeklini kavrayabildiklerini buldu. Ayrıca, bebeklerin ve küçük çocukların diğer ülkelerden ve kültürlerden gelen bazı müzik öğelerindeki farklılıkları hem ton hem de ritmik olarak – yetişkinlerden daha iyi – fark edebildiklerini belirtti. Bu bulgu, insanların yaşlandıkça, tanıdık olmayan müziklerdeki farklılıkları ayırt etme yeteneklerinin azaldığını, tanıdık müziklerdeki nüansları ayırt etme yeteneklerinin ise arttığını göstermektedir.
Montreal Üniversitesi’nden bir sinirbilimci olan Isabelle Peretz bir e-postada “Sandra, bebeklerin müzikal yeteneklerini kendi iyilikleri için inceleyen ilk psikologdu” diye yazdı. dr’dan önce Trehub, diye ekledi, birçok araştırmacının “müzikalitenin tamamen kültürel bir ürün olduğuna, seçkin bir azınlığın, yani müzisyenlerin edindiği ve sahip olduğu bir ürün olduğuna” inanmasına yol açtı.
Müziğin bebeklikten başlayarak herkes için önemli bir gelişim aracı olduğu ve ebeveynlerin müzik ustalığının çocuklarının uzun vadeli sağlık ve zihinsel gelişimini derinden etkileyebileceği artık yaygın olarak kabul edilmektedir.
Yeni Zelanda’daki Auckland Üniversitesi’nde psikolog ve Yale Üniversitesi Haskins Laboratuvarları’nda Müzik Laboratuvarı yöneticisi olan Samuel Mehr, Email’e “Çalışmanız, temelde 1980’lerden önce var olmayan erken çocukluk müzik eğitimini meşrulaştırmaya yardımcı oluyor” dedi.
Dr. Trehub şu anda sezgisel ve hatta bariz görünebilir, ancak bu yalnızca çalışmalarının öneminin altını çiziyor. “Müzik psikolojisinde son 40 yılda yapılan her araştırma Sandra Trehub’a kadar götürülebilir” dedi.
Sandra Edythe Trehub, 21 Mayıs 1938’de Montreal’de doğdu. Lisans derecesini 1959’da Montreal’deki McGill Üniversitesi’nden ve 1971’de psikoloji alanında yüksek lisans derecesini aldı.
Doktorasını yine McGill ile tamamladıktan sonra, kariyerine Toronto Üniversitesi’nde yardımcı doçent olarak başladı. İlk çalışmalarından bazıları, bir aylık kadar küçük bebeklerin konuşma seslerini nasıl ayırt edebildiğini gösterdi; Bir makalede, bebeklerin yeni sesli harfler eklendiğinde yapay bir meme ucunda “emme hızlarını” artıracağını yazdı.
Aynı metodolojiyi kullanan Dr. Trehub başka bir yazısında bebeklerin bazı yabancı dillerin seslerini yetişkinlerden nasıl daha iyi ayırt edebildiğini anlatıyor. British Columbia Üniversitesi’nden bir psikolog olan Janet Werker, bu keşfin, bebeklerin tüm dünya dillerinin temel akustiğini alma yeteneği ile doğduğunu gösteren çok sayıda sonraki araştırmanın temelini oluşturduğunu söyledi. Araştırmalar, yabancı dile erken maruz kalmanın önemini artırmaya yardımcı oldu ve bunun eğitim için kalıcı etkileri oldu.
Dr olarak Trehub, Toronto Üniversitesi’nde iş buldu ve çalışmaları konuşmadan müziğe kaydı. 1977’den iki etkili makale de dahil olmak üzere çok sayıda dergi yayınladı. Biri, beş aylık bebeklerin farklı ritimlere maruz kaldıklarında kalp hızlarının değiştiğini gösterdi. Diğeri, bebeklerin notalar arasındaki ilişkileri hissedebildiklerini gösterdi – aynı melodinin farklı bir tona aktarıldığını anlayabiliyorlar. doktor Trehub’ın araştırması, kısmen kendi müzik sevgisinden ilham aldı; en sevdiği şarkıcılardan ikisi Leonard Cohen ve David Bowie idi.
doktor Trehub’ın 1957’de Norman Cohen ile olan evliliği 1968’de boşanmayla sonuçlandı. 1970 yılında Ronald Matthews ile evlendi; 2007’de öldü. Oğlu Andrew’a ek olarak, Dana ve Ira Cohen adında iki çocuğu daha var; kız kardeşleri Estelle Ebert ve Maxine Seidman; 18 torun; ve iki torun çocuğu.
Ayrıca, kendisiyle birlikte çalışmış ve daha sonra dünyanın en aktif müzik psikolojisi laboratuvarlarından bazılarını yöneten entelektüel bir psikolog serisini de geride bırakmıştır.
doktor Eğitmen, Dr. Trehub, 1980’lerde ve 1990’larda 10’dan biraz fazla kişiye müzik psikolojisi üzerine derslere katıldığını hatırladı. Şimdi binlerce araştırmacının katıldığı konferanslar var.
Dr. eğitmen
İle 30’dan fazla makale yazan Toronto Üniversitesi’nden bir psikolog olan Glenn Schellenberg, Dr. Trehub kabul etti. Telefonda “Joni Mitchell gibiydi” dedi. “Sonunda, gerçekten hak ettiği tüm övgüyü aldı.”