Sakaryali
Active member
Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri tarafından Perşembe günü yayınlanan bir araştırmaya göre, Amerikalı çocuklarda otizm spektrum bozukluğunun yaygınlığı 2018 ile 2020 arasında arttı ve uzun süredir devam eden bir eğilimi sürdürdü. 2020’de, 2018’de 44’te bir olan 8 yaşındaki 36 çocuktan birinin otizmli olduğu tahmin ediliyor. Prevalans erkeklerde yaklaşık yüzde 4 ve kızlarda yüzde 1 idi.
Artış, otizmin çocuklarda daha yaygın hale geldiği anlamına gelmez ve bunun nedeni aşağıdakiler gibi başka faktörler olabilir: B. Artan farkındalık ve tarama.
Araştırmaya dahil olmayan California Üniversitesi, Los Angeles Tıp Fakültesi’nde psikiyatri profesörü olan Catherine Lord, “Bunun başka bir keşif olduğunu hissediyorum” dedi. “Soru, bu çocukların yanında ne olduğu ve yardım alıyorlar mı?”
Artış özellikle zenci, Hispanik ve Asya ya da Pasifik Adalı kökenli çocuklarda keskindi. İlk kez, otizm, bu gruplardaki 8 yaşındakiler arasında, geleneksel olarak otizm teşhisi alma olasılığı daha yüksek olan beyaz çocuklara göre önemli ölçüde daha yaygındı.
Araştırmacılar, “Bu modeller, tarihsel olarak yetersiz hizmet alan gruplar arasında gelişmiş tarama, farkındalık ve hizmetlere erişimi yansıtıyor olabilir” diye yazdı.
Ancak bu çocuklardaki yaygınlığın beyaz çocuklardaki prevalansı neden aştığı, daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyan açık bir sorudur, dedi Dr. Kral.
Yine Perşembe günü yayınlanan eşlik eden bir çalışma, pandeminin küçük çocuklarda otizmin saptanmasını engellemiş veya geciktirmiş olabileceğini öne sürüyor.
Bu analiz için araştırmacılar, 2020’de 4 yaşına giren çocuklar için otizm derecelendirmelerinin ve tanımlamalarının sayısını dört yıl önceki karşılık gelen sayılarla karşılaştırdı. Pandemi başlamadan önceki altı ayda, 4 yaşındakiler arasında otizm derecelendirmeleri ve teşhisleri, dört yıl önceki küçük çocuklara göre daha yüksekti.
Bu iyi haber, dedi Dr. Kral. “Bu, çocukları daha genç bulduğumuz anlamına geliyor.”
Ancak araştırmacılar, Mart 2020’den sonra, Dünya Sağlık Örgütü’nün Covid-19’u bir pandemi ilan ettiğinde, otizm değerlendirmeleri ve tespitlerinin azaldığını ve 2020’nin sonuna kadar pandemi öncesi seviyelerin altında kaldığını bildirdi.
Pandemi sırasında ebeveynlerin çocuklarını otizm değerlendirmelerine getirme olasılığı daha düşük olabilir, dedi Dr. Kral. Okulların kapanması ve uzaktan eğitime geçiş, eğitimcilerin değerlendirmelerden veya hizmetlerden yararlanmış olabilecek çocukları belirlemesini de zorlaştırmış olabilir.
Çocukların zamanında taranmasında pandemi nedeniyle yaşanan aksamalar ve çocukların ihtiyaç duydukları hizmetlere ve desteğe bağlanmasındaki gecikmeler uzun süreli etkilere sahip olabilir” dedi. CDC’nin Ulusal Doğum Kusurları ve Gelişimsel Engelliler Merkezi direktörü Karen Remley yaptığı açıklamada.
Her iki çalışma da, 2000’den beri Amerika Birleşik Devletleri’ndeki topluluklarda otizmi izlemek için sağlık ve eğitim kayıtlarını kullanan Otizm ve Gelişimsel Yetersizlikleri İzleme Ağı’ndan alınan verilere dayanmaktadır.
Ağ, 8 yaşındaki 150 çocuktan yaklaşık 1’inin otizmli olduğunun tahmin edildiği 2000 yılından bu yana otizm yaygınlığında bir artış olduğunu belgeledi.
2020 verileri, 11 eyaletteki konumlardan alınmıştır ve bir bütün olarak ülkeyi temsil etmesi gerekmez. Diğer sitelerden alınan veriler daha kapsamlı bir resim sağlamaya yardımcı olabilir, dedi Dr. Kral.
Artış, otizmin çocuklarda daha yaygın hale geldiği anlamına gelmez ve bunun nedeni aşağıdakiler gibi başka faktörler olabilir: B. Artan farkındalık ve tarama.
Araştırmaya dahil olmayan California Üniversitesi, Los Angeles Tıp Fakültesi’nde psikiyatri profesörü olan Catherine Lord, “Bunun başka bir keşif olduğunu hissediyorum” dedi. “Soru, bu çocukların yanında ne olduğu ve yardım alıyorlar mı?”
Artış özellikle zenci, Hispanik ve Asya ya da Pasifik Adalı kökenli çocuklarda keskindi. İlk kez, otizm, bu gruplardaki 8 yaşındakiler arasında, geleneksel olarak otizm teşhisi alma olasılığı daha yüksek olan beyaz çocuklara göre önemli ölçüde daha yaygındı.
Araştırmacılar, “Bu modeller, tarihsel olarak yetersiz hizmet alan gruplar arasında gelişmiş tarama, farkındalık ve hizmetlere erişimi yansıtıyor olabilir” diye yazdı.
Ancak bu çocuklardaki yaygınlığın beyaz çocuklardaki prevalansı neden aştığı, daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyan açık bir sorudur, dedi Dr. Kral.
Yine Perşembe günü yayınlanan eşlik eden bir çalışma, pandeminin küçük çocuklarda otizmin saptanmasını engellemiş veya geciktirmiş olabileceğini öne sürüyor.
Bu analiz için araştırmacılar, 2020’de 4 yaşına giren çocuklar için otizm derecelendirmelerinin ve tanımlamalarının sayısını dört yıl önceki karşılık gelen sayılarla karşılaştırdı. Pandemi başlamadan önceki altı ayda, 4 yaşındakiler arasında otizm derecelendirmeleri ve teşhisleri, dört yıl önceki küçük çocuklara göre daha yüksekti.
Bu iyi haber, dedi Dr. Kral. “Bu, çocukları daha genç bulduğumuz anlamına geliyor.”
Ancak araştırmacılar, Mart 2020’den sonra, Dünya Sağlık Örgütü’nün Covid-19’u bir pandemi ilan ettiğinde, otizm değerlendirmeleri ve tespitlerinin azaldığını ve 2020’nin sonuna kadar pandemi öncesi seviyelerin altında kaldığını bildirdi.
Pandemi sırasında ebeveynlerin çocuklarını otizm değerlendirmelerine getirme olasılığı daha düşük olabilir, dedi Dr. Kral. Okulların kapanması ve uzaktan eğitime geçiş, eğitimcilerin değerlendirmelerden veya hizmetlerden yararlanmış olabilecek çocukları belirlemesini de zorlaştırmış olabilir.
Çocukların zamanında taranmasında pandemi nedeniyle yaşanan aksamalar ve çocukların ihtiyaç duydukları hizmetlere ve desteğe bağlanmasındaki gecikmeler uzun süreli etkilere sahip olabilir” dedi. CDC’nin Ulusal Doğum Kusurları ve Gelişimsel Engelliler Merkezi direktörü Karen Remley yaptığı açıklamada.
Her iki çalışma da, 2000’den beri Amerika Birleşik Devletleri’ndeki topluluklarda otizmi izlemek için sağlık ve eğitim kayıtlarını kullanan Otizm ve Gelişimsel Yetersizlikleri İzleme Ağı’ndan alınan verilere dayanmaktadır.
Ağ, 8 yaşındaki 150 çocuktan yaklaşık 1’inin otizmli olduğunun tahmin edildiği 2000 yılından bu yana otizm yaygınlığında bir artış olduğunu belgeledi.
2020 verileri, 11 eyaletteki konumlardan alınmıştır ve bir bütün olarak ülkeyi temsil etmesi gerekmez. Diğer sitelerden alınan veriler daha kapsamlı bir resim sağlamaya yardımcı olabilir, dedi Dr. Kral.