Sakaryali
Active member
Dışarıdan Adam Alter kayıp gidiyormuş gibi görünüyordu.
28 yaşına geldiğinde Princeton'dan psikoloji alanında doktorasını aldı ve kısa bir süre sonra NYU Stern İşletme Okulu'nda kadrolu profesör olarak göreve başladı.
Ama kendini sıkışmış hissediyordu. Derslere hazırlanmak ve aynı anda araştırma yapmak çok zorlayıcıydı, özellikle de beş yıllık yoğun lisansüstü eğitimini yeni tamamladıktan sonra. Etrafı sık sık New York City'deki insanlarla dolu olmasına rağmen yakın bir arkadaş ağına sahip olmayı özlüyordu.
Bunu bir taşıma bandında sıkışıp kalmaya benzetti. “Bir kariyer sahibi olmak istiyordum” dedi, “ama bu şekilde başarılı olmak istediğimden emin değildim.”
Dr. Şu anda 15 yıldır profesör olan Alter, kariyerinin çoğunu sıkışıp kalma hissini incelemeye adadı. 2020'de konuyla ilgili yüzlerce kişiyle anket yaptı ve her katılımcı en az bir alanda tıkanmış hissettiklerini söyledi: başarısız yaratıcı arayışlar, durgun kariyerler, tatmin edici olmayan ilişkiler, para biriktirememe – liste uzayıp gidiyor.
Neden sıkışıp kalıyoruz.
Dr., zaman zaman takılıp kalmanın ya da durgun hissetmenin evrensel bir deneyim olduğunu söyledi. Son kitabı “Bir Atılımın Anatomisi” olan dostum, tekdüzelikten kurtulmanın 100 yolunu sunuyor.
Neden? Uzun vadeli bir hedefle uğraşırken kaçınılmaz olarak bir platoya ulaşacağınızı söyledi. Bazı hedeflerin net bitiş noktaları olmadığı için ilerleme kaydettiğinizi hissetmek zor olabilir.
Hastalık, çocuk doğumu, taşınma veya işten çıkarılma gibi yaşamdaki büyük değişikliklerden başka anlaşmazlık noktaları da ortaya çıkabilir. Dr. Alter, insanların yeni bir on yıla (örneğin 29 veya 39 yaş civarı) yaklaşırken özellikle öz-düşünümsel olma eğiliminde olduklarını ve hayat planlandığı gibi gitmediğinde bu dönüm noktalarının bunaltıcı olabileceğini buldu.
Beladan nasıl kurtulurum.
28 yaşına geldiğinde Princeton'dan psikoloji alanında doktorasını aldı ve kısa bir süre sonra NYU Stern İşletme Okulu'nda kadrolu profesör olarak göreve başladı.
Ama kendini sıkışmış hissediyordu. Derslere hazırlanmak ve aynı anda araştırma yapmak çok zorlayıcıydı, özellikle de beş yıllık yoğun lisansüstü eğitimini yeni tamamladıktan sonra. Etrafı sık sık New York City'deki insanlarla dolu olmasına rağmen yakın bir arkadaş ağına sahip olmayı özlüyordu.
Bunu bir taşıma bandında sıkışıp kalmaya benzetti. “Bir kariyer sahibi olmak istiyordum” dedi, “ama bu şekilde başarılı olmak istediğimden emin değildim.”
Dr. Şu anda 15 yıldır profesör olan Alter, kariyerinin çoğunu sıkışıp kalma hissini incelemeye adadı. 2020'de konuyla ilgili yüzlerce kişiyle anket yaptı ve her katılımcı en az bir alanda tıkanmış hissettiklerini söyledi: başarısız yaratıcı arayışlar, durgun kariyerler, tatmin edici olmayan ilişkiler, para biriktirememe – liste uzayıp gidiyor.
Neden sıkışıp kalıyoruz.
Dr., zaman zaman takılıp kalmanın ya da durgun hissetmenin evrensel bir deneyim olduğunu söyledi. Son kitabı “Bir Atılımın Anatomisi” olan dostum, tekdüzelikten kurtulmanın 100 yolunu sunuyor.
Neden? Uzun vadeli bir hedefle uğraşırken kaçınılmaz olarak bir platoya ulaşacağınızı söyledi. Bazı hedeflerin net bitiş noktaları olmadığı için ilerleme kaydettiğinizi hissetmek zor olabilir.
Hastalık, çocuk doğumu, taşınma veya işten çıkarılma gibi yaşamdaki büyük değişikliklerden başka anlaşmazlık noktaları da ortaya çıkabilir. Dr. Alter, insanların yeni bir on yıla (örneğin 29 veya 39 yaş civarı) yaklaşırken özellikle öz-düşünümsel olma eğiliminde olduklarını ve hayat planlandığı gibi gitmediğinde bu dönüm noktalarının bunaltıcı olabileceğini buldu.
Beladan nasıl kurtulurum.
Bir “sürtünme denetimi” gerçekleştirin: Sürtüşme denetimi, şirketlerin verimsizlik alanlarını ayıklamasının bir yoludur. Dr., bireylerin engel yaratan, komplikasyon veya strese neden olan şeyleri tespit ederek aynı ilkeleri kendi yaşamlarına uygulayabileceklerini söyledi. Yaş.
Öncelikle şunu sorun: Yararsız olan belirli kalıpları tekrarlıyor muyum? Düzenli olarak yaptığım ve hoşuma gitmeyen bazı şeyler var mı? Bir sonraki adım, herhangi bir sürtünme noktasını ortadan kaldırmak veya yumuşatmaktır. Diyelim ki işe gidip gelmekten korkuyorsunuz ama bunu değiştirecek güce sahip olduğunuzu hissetmiyorsunuz. Dr. Alter kendinize şu soruyu sormayı önerdi: “Onu en az çekici kılan kısım nedir?” Sorunu çözmek için hangi spesifik değişiklikleri yapabilirsiniz? Harika bir podcast veya sesli kitap dinlemek yardımcı olur mu? Araba kullanıyorsanız, diğer meslektaşlarınızla aynı arabayı paylaşabilir misiniz? Daha sık evden çalışmanın bir yolu var mı?
Olumsuz düşünceleri yeniden çerçeveleyin: Belki “felaket yaratıyorsun” ya da en kötüsünün olacağını düşünüyorsun. Ya da belki kendinize çok fazla yükleniyorsunuz ve iyi bir miktar başarmış olsanız bile, “işte daha fazlasını yapmalıydım” gibi bir “yapmalıyım” durumu yaşıyor olabilirsiniz. Pepperdine Üniversitesi'nde klinik nöropsikolog ve doçent olan Judy Ho, bunun gibi ısrarcı düşüncelerin stres yaratabileceğini ve hedeflerinize müdahale edebileceğini söyledi.
Düşüncelerinizi yeniden şekillendirmeyi deneyin, diye önerdi Dr. Daha önce. Örneğin “Bu projede başarısız olacağım” yerine “Elimden geleni yapacağım, zorlanırsam yardım isteyeceğim” diye düşünebilirsiniz. Şu sonuca vardı: Düşüncelerinizi objektif bir şekilde değerlendirmeye çalışın: “Bu ben bu düşünceye sahip ol. Bunun kanıtı nedir? Peki buna karşı çıkan ne?”
“Geleceğe Yayınlamayı” deneyin: Boston'da klinik psikolog ve yönetici koçu Sarah Sarkis, “Sıkışıp kalacağınız bir gelecek hayatı hayal edin” dedi. Nasıl görünüyor? Nasıl hissediyorsun?
Daha sonra bu vizyona ulaşmanıza yardımcı olabilecek belirli adımları düşünün. Bu adımları tercihen elle yazın. “Bu, onları savunmamıza yardımcı oluyor” dedi Dr. Sarkis. Ve kendinizi “hazır” hissedene kadar beklemeyin, diye ekledi. Yapabiliyorsanız her gün en az bir adım atın, yapamıyorsanız kendinize nazik olun. Bir veya iki günü kaçırırsanız yarın yeniden başlayın. “Aradığınız geleceğin resmini çizin” dedi Dr. Sarkis. “Oraya ulaşmak için bir plan geliştirin.”
Hedefinizi paylaşın: Planlarınızı başkalarına anlatmak da yararlı olabilir. Siri'nin kurucu ortağı ve Airbnb AI Experience başkan yardımcısı Adam Cheyer, bunun başarısı için çok önemli olduğunu söyledi. Berkeley'deki California Üniversitesi'nde bir dinleyici kitlesine şunları söyledi: “Sözleri dünyaya yaymanın gücü artık sizi inandırıyor – katılma isteği uyandırıyor.” Ek fayda, insanların size yardım etmek isteyebilecekleridir. “Bir şekilde evren bu hedefe ulaşmanıza yardımcı olacak” dedi. “Benim için çok büyük bir araçtı.”
Anlamlı bir şey yapın: Değerlerinizle uyumlu aktiviteler yaparak zaman harcamak, “hayatınızın tamamen alakasız alanlarında sıkışıp kaldığınızı hissettiğinizde sizi ileriye taşıyacaktır” dedi Dr. Yaş. Öğretmenlik kariyerinin başlarında kendini motivasyonsuz hissettiğinde, spor salonunda bir posterle karşılaştı; bir grup, New York City Maratonuna katılarak Lösemi ve Lenfoma Derneği için para toplamak üzere gönüllüler arıyordu. Neredeyse kader gibi geldiğini söyledi; Arkadaşlarından biri yıllar önce lösemiden ölmüştü. Eğitim sırasında birkaç arkadaşıyla tanıştı. “Kendimi daha üretken bir insan gibi hissettim ve bu bana hayatımın diğer alanlarıyla başa çıkma konusunda güven verdi” dedi. “Kendimizi sıkışmış hissettiğimizde amaca her zamankinden daha fazla ihtiyaç duyarız.”